라틴어 문장 검색

sol etiam effulsit, luridus tamen qualis esse cum deficit solet.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 20 18:3)
arte supercilii confinia nuda repletis, parvaque sinceras velat aluta genas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 41:2)
pes malus in nivea semper celetur aluta:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 55:2)
lurida terribiles miscent aconita novercae;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 17:16)
Membra ferunt haesisse solo, partemque coloris luridus exsangues pallor convertit in herbas;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 24:4)
Ille volat nullos strepitus facientibus alis per tenebras intraque morae breve tempus in urbem pervenit Haemoniam positisque e corpore pennis in faciem Ceycis abit sumptaque figura luridus, exanimi similis, sine vestibus ullis, coniugis ante torum miserae stetit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 72:1)
me luridus occupat horror spectantem vultus etiamnum caede madentes crudelesque manus et inanem luminis orbem membraque et humano concretam sanguine barbam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 27:2)
accipit illa sinu complexaque frigida nati membra sui postquam miserarum verba parentum edidit et matrum miserarum facta peregit, funera ducebat mediam lacrimosa per urbem luridaque arsuro portabat membra feretro.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 85:3)
lurida supponunt fecundo sulphura fonti incenduntque cavas fumante bitumine venas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 91:7)
solis quoque tristis imago lurida sollicitis praebebat lumina terris.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 71:2)
in quibus est nemo, qui non coryton et arcum telaque vipereo lurida felle gerat, vox fera, trux vultus, verissima Martis imago, non coma, non ulla barba resecta manu, dextera non segnis fixo dare vulnera cultro, quem iunctum lateri barbarus omnis habet, vivit in his heu nunc, lusorum oblitus amorum, hos videt, hos vates audit, amice, tuus:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 78)
rota lurida solis haeret, et excidium sentit iam iamque futurum, seque die medio velandum 1 tegmine glauco, splendoremque poli periturum nocte diurna orbe repentinis caput obnubente tenebris.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3207)
iniecta monstris Terra dolet suis maeretque partus fulmine luridum missos ad Orcum;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 418)
inportunus enim transvolat aridas quercus et refugit te quia luridi dentes, te quia rugae turpant et capitis nives.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 4권, Poem 134)
"fugit iuventas et verecundus color reliquit ossa pelle amicta lurida, tuis capillus albus est odoribus, nullum a labore me reclinat otium;"
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 178)

SEARCH

MENU NAVIGATION