라틴어 문장 검색

quanti autem haec philosophia aestimandast, cui tamquam aniculis, et his quidem indoctis, fato fieri videantur omnia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 55:2)
Nam ista quae vos dicitis sunt tota commenticia, vix digna lucubratione anicularum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 94:3)
Haec iam, mihi crede, ne aniculae quidem existimant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 51:2)
hoc iam, mihi crede, ne aniculae quidem existimant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 51:1)
aniculae saepe inediam biduum aut triduum ferunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 40:3)
Itaque quocunque ieram, eodem revertebar, done et cursu fatigatus et sudore iam madens accedo aniculam quandam, quae agreste holus vendebat, et Rogo inquam mater, numquid scis ubi ego habitem?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 6:5)
Execratus itaque aniculae insidias operui caput et per medium lupanar fugere coepi in alteram partem, cum ecce in ipso aditu occurrit mihi aeque lassus ac moriens Ascyltos;
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 7:7)
putares ab eadem anicula esse deductum.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 7:8)
Nec diu spatiatus consederam, ubi hesterno die fueram, cum illa intus venit comitem aniculam trahens.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 131:2)
Dicto citius nervi paruerunt imperio manusque aniculae ingenti motu repleverunt.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 131:7)
. . Aniculae quamvis solutae mero ac libidine essent, eandem viam tentant et per aliquot vicos secutae fugientem Prende furem clamant.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 138:4)
Canes, confusus subito quod fuerat fragor, Repente odorem mixtum cum merdis cacant.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Canum legati ad Iovem.16)
Importunitatem spectate aniculae, Quia compotrix eius est.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 1, scene 46)
neque illi benevolens Neque notus neque cognatus extra unam aniculam Quisquam aderat qui aciutaret funus.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 1, scene 288)
mentior at siquid, merdis caput inquiner albis corvorum atque in me veniat mictum atque cacatum Iulius, et fragilis Pediatia, furque Voranus.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Conqueritur Priapus Esquilinum montem veneficarum incantationibus infestari.18)

SEARCH

MENU NAVIGATION