라틴어 문장 검색

Sciatis nos intuitu Dei et pro salute anime nostre et omnium antecessorum et heredum nostrorum ad honorem Dei et exaltacionem sancte Ecclesie, et emendacionem regi nostri, per consilium venerabilium patrum nostrorum, Stephani Cantuariensis archiepsicopi, tocius Anglie primatis et sancte Romane ecclesie cardinalis, Henrici Dublinensis archiepiscopi, Willelmi Londoniensis, Petri Wintoniensis, Joscelini Bathoniensis et Glastoniensis, Hugonis Lincolniensis, Walteri Wygorniensis, Willelmi Coventriensis, et Benedicti Roffensis, episcoporum;
(Magna Carta 2:2)
18. Recogniciones de nova disseisina, de morte antecessoris, et de ultima presentacione, non capiantur nisi in suis comitatibus et hoc modo :
(Magna Carta 20:1)
nam certe neque tum peccavi cum imperatam iam Capuam non solum ignaviae delictum sed etiam perfidiae suspicionem fugiens accipere nolui, neque cum post condiciones pacis per L. Caesarem et L. Fabatum adlatas cavi ne animum eius offenderem cui Pompeius iam armatus armato consulatum triumphumque deferret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER OCTAVVS AD ATTICUM, letter 12 4:3)
nunc haec mihi scribuntur ex Gallia Lepidi et nuntiantur, Pansae exercitum concisum esse, Pansam ex vulneribus mortuum, eodem proelio Martiam legionem interisse et L. Fabatum et C. Peducaeum et D. Carfulenum ;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER DECIMVS: AD L. PLANCVM ET CETEROS, letter 33 6:1)
C. PLINIUS FABATO PROSOCERO SUO S.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 11)
C. PLINIUS CALPURNIO FABATO PROSOCERO SUO S.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 111)
C. PLINIUS FABATO PROSOCERO SUO S.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 121)
C. PLINIUS FABATO PROSOCERO SUO S.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 301)
C. PLINIUS FABATO PROSOCERO SUO S.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 111)
C. PLINIUS FABATO PROSOCERO SUO S.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 161)
C. PLINIUS FABATO PROSOCERO SUO S.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 231)
C. PLINIUS FABATO PROSOCERO SUO S.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 321)
C. PLINIUS FABATO PROSOCERO SUO S.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 101)
In cuius locum Honorius archiepiscopus ordinauit Ithamar, oriundum quidem de gente Cantuariorum, sed uita et eruditione antecessoribus suis aequandum.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XIV.7)

SEARCH

MENU NAVIGATION