라틴어 문장 검색

Irruperant iam agminis antecessores ac nemine obuio rimabantur, ut fit, singula.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Vitellius, 17장 1:1)
Gratus Alexandro regi Magno fuit illeChoerilos, incultis qui uersibus et male natisrettulit acceptos, regale nomisma, Philippos.
(호라티우스의 두번째 편지, 1101)
Sciatis nos intuitu Dei et pro salute anime nostre et omnium antecessorum et heredum nostrorum ad honorem Dei et exaltacionem sancte Ecclesie, et emendacionem regi nostri, per consilium venerabilium patrum nostrorum, Stephani Cantuariensis archiepsicopi, tocius Anglie primatis et sancte Romane ecclesie cardinalis, Henrici Dublinensis archiepiscopi, Willelmi Londoniensis, Petri Wintoniensis, Joscelini Bathoniensis et Glastoniensis, Hugonis Lincolniensis, Walteri Wygorniensis, Willelmi Coventriensis, et Benedicti Roffensis, episcoporum;
(Magna Carta 2:2)
18. Recogniciones de nova disseisina, de morte antecessoris, et de ultima presentacione, non capiantur nisi in suis comitatibus et hoc modo :
(Magna Carta 20:1)
Cum data sint equiti bis quina nomismata, quare Bis decies solus, Sextiliane, bibis?
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XI1)
Nec consessorum vicina nomismata tantum, Aera sed a cuneis ulteriora petis.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XXVI3)
Nunc veniunt subitis lasciva nomismata nimbis, Nunc dat spectatas tessera larga feras, Nunc implere sinus securos gaudet et absens Sortitur dominos, ne laceretur, avis.
(마르티알리스, 에피그램집, 8권, LXXVIII7)
Octo vides patulo pendere nomismata rostro Alitis?
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, XXXI4)
Quam non parca manus largaeque nomismata mensae, Quae, Saturne, tibi pernumerentur opes?
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, LXII6)
"en Caesar agnoscit suum nomisma nummis inditum."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Passionis Laurentii Beatissimi Martyris.31)
gratus Alexandro regi magno fuit ille Choerilus, incultis qui versibus et male natis rettulit acceptos, regale nomisma, Philippos;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 189)
hosque a se interrogatos, quid quaererent, aut quid ibi uellent, respondisse, quod ob hoc illo fuerint destinati, ut aureum illud nomisma, quod eo de Cantia uenerat, secum adsumerent.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. VIII. 1:1)
In cuius locum Honorius archiepiscopus ordinauit Ithamar, oriundum quidem de gente Cantuariorum, sed uita et eruditione antecessoribus suis aequandum.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XIV.7)

SEARCH

MENU NAVIGATION