라틴어 문장 검색

nam 'Ismarius' facit appellativum a monte Ismaro Thraciae.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DECIMVM COMMENTARIVS., commline 1395)
plerique tamen Massicum nolunt proprium esse nomen, sed appellativum, dicentes Osinium esse Massicum regem:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DECIMVM COMMENTARIVS., commline 1667)
si appellativum, corripit 'Cy', ut Parthus sive Cydon, telum inmedicabile torsit.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DECIMVM COMMENTARIVS., commline 3256)
ergo, ut diximus, [si] Osinius proprium est, Massicus appellativum:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DECIMVM COMMENTARIVS., commline 6552)
unde pessime quidam 'silva' legunt, quia proprium appellativo non potest exaequari.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DVODECIMVM COMMENTARIVS., commline 7153)
spadices quos phoeniciatos vocant pressos, myrteos.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 821)
et gilvo spadix phoe- nicius est, quales sunt fructus palmarum, neque satis diluti coloris, neque nimium pressi.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 8210)
male autem quidam 'Corycium' proprium esse adserunt nomen, cum sit appellativum eius, qui more Corycio hortos excoluit:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 1276)
Honesti spadices glaucique, color deterrimus albis et gilvo.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 3권 3:6)
sane in nominibus, quae et propria esse possunt et appellativa, ut 'liberalis' 'felix' 'iuvenalis', ablativus a proprio in 'e' exit, ab appellativo in 'i'.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 61022)
Nam 'poeniceus,' quem tu φοίνικα dixisti, noster est et 'rutilus' et 'spadix,' poenicei συνώνυμοσ, qui factus e Graeco noster est, exuberantiam splendoremque significant ruboris, quales sunt fructus palmae arboris non admodum sole incocti, unde spadici et poeniceo nomen est;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXVI 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION