라틴어 문장 검색

Deinde vetus stercus inicito, atque ita mense ultimo Aprili serito tantum, quantum ut singuli cyathi seminis locum occupent decem pedum longum et quinque latum.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 2권, 10장 27:1)
ideoque multis rebus ac locis uetere appellatione detracta nouam indixit ex suo nomine, mensem quoque Aprilem Neroneum appellauit;
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Nero, 55장 1:2)
Secundum mensem nominavit Aprilem, ut quidam putant, cum aspiratione quasi Aphrilem, a spuma quam Graeci ἀφρὸν vocant, unde orta Venus creditur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 8:1)
Quare si tibi sensus est pudorque, Hibernas, Line, basiationes, In mensem rogo differas Aprilem.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XCV6)
Idus tibi sunt agendae, qui dies mensem Veneris marinae findit Aprilem, iure sollemnis mihi sanctiorque paene natali proprio, quod ex hac luce Maecenas meus adfluentis ordinat annos.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 4권, Poem 115)
Ab aequinoctio primo quod mense Martio circa viii calendas Aprilis in octava parte Arietis conflatur, ad exortum Vergiliarum dies verni temporis habentur duodequinquaginta.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 9권, 14장 1:2)
Mense igitur secundo, hoc est, aprili (primus enim mensis martius est quo habet justus natalem, quando noctium dierumque aequalitas aestimatur, hoc est, octavo, ut Romani putant, vel ut alii, quinto kal.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 17장 3:14)
Apriles, ante annum et quattuor menses quam decederet, factum ab eo ac duobus codicibus partim ipsius partim libertorum Polybi et Hilarionis manu scriptum depositumque apud se uirgines Vestales cum tribus signatis aeque uoluminibus protulerunt.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 101장 1:4)
mense, inquam, secundo, hoc est, aprili, septima et vigesima mensis coepit diluvium.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 17장 3:16)
Ordinatus est autem die VIImo Kalendarum Aprilium, et rexit ecclesiam annos VIIII, menses IIII et duos dies;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XX.8)
quam possessam habebant per annos 42, cum uxoribus et natis et omnia quae habebant exientes de Panonia mense Aprile, per indictione prima, alia die post pasca Domini qui fuit Kalendis Aprilis, cum iam Domini incarnatione anni quingenti sexaginta oto essent evoluti.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 17)
ab his omnibus mensem Aprilem dici merito credendum est, quasi Aperilem, sicut apud Athenienses ἀνθεστηριών idem mensis vocatur ab eo quod hoc tempore cuncta florescant.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 14:2)
Sed Cingius in eo libro quem de fastis reliquit ait inperite quosdam opinari Aprilem mensem antiquos a Venere dixisse, cum nullus dies festus nullumque sacrificium insigne Veneri per hunc mensem a maioribus institutum sit, sed ne in carminibus quidem Saliorum Veneris ulla, ut ceterorum caelestium, laus celebretur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 12:1)
Non igitur mirum in hac varietate Romanos quoque olim auctore Romulo annum suum decem habuisse mensibus ordinatum, qui annus incipiebat a Martio et conficiebatur diebus trecentis quattuor, ut sex quidem menses, id est Aprilis Iunius Sextilis September November December, tricenum essent dierum, quattuor vero, Martius Maius Quintilis October, tricenis et singulis expedirentur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 3:1)
Atta "annum novum voluerunt esse primum mensem Martium" et alibi "ma- iores Martium primum habuerunt". Aprilis vero dictus est, quasi terras tepore aperiens;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 439)

SEARCH

MENU NAVIGATION