라틴어 문장 검색

novi quo Thessala cantu eripiat lunare iubar, quid signa sagacis Aegypti valeant, qua gens Chaldaea vocatis imperet arte deis, nec me latuere fluentes arboribus suci funestarumque potestas herbarum, quidquid letali gramine pollens Caucasus et Scythicae vernant in crimina rupes, quas legit Medea ferox et callida Circe.
(클라우디아누스, In Rufinum, Liber Prior 2:67)
iamque ora Padi portusque relinquit flumineos, certis ubi legibus advena Nereus aestuat et pronas puppes nunc amne secundo, nunc redeunte vehit nudataque litora fluctu deserit, Oceani lunaribus aemula damnis.
(클라우디아누스, De Sexto Consulatu Honorii Augusti 2:215)
abstuleris spem servorum, veniet conductus aquarius;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI167)
Nam sicut lunaris annus mensis est, quia luna paulo minus quam mensem in zodiaci circumitione consumit, ita solis annus hoc dierum numero colligendus est quem peragit dum ad id signum se denuo vertit ex quo digressus est:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIV. 4:1)
Salus autem naturae lunaris effectus est quo corpora animantium iuvantur salutifero firmata temperamento.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XX. 1:3)
qui vero per noctem lunari plenitudine lucente portati sunt putruerunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 16:2)
Quaero igitur cur noxam, quam pecudibus occisis solis radii non dederunt, lunare lumen effecerit?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 16:4)
lunare lumen, in quo est non manifestius calor sed occultus tepor, magis diffundit humecta, et inde provenit iniecto tepore et aucto humore putredo.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 18:4)
cui admixtus calor ipse lunaris putrefacit carnem cui diutule fuerit infusus.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 21:3)
non est ergo mirum, si ratione proprietatis quae singulis inest calor solis arefacit, lunaris humectat.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 24:2)
Hinc et nutrices pueros fellantes operimentis obtegunt, cum sub luna praetereunt, ne plenos per aetatem naturalis humoris amplius lunare lumen humectet, et sicut ligna adhuc viriore humida accepto calore curvantur, ita et illorum membra contorqueat humoris adiectio.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 25:1)
Hoc quoque notum est quia, si quis diu sub luna somno se dederit, aegre excitatur et proximus fit insano, pondere pressus humoris qui in omne eius corpus diffusus atque dispersus est proprietate lunari:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 26:1)
Aer ipse proprietatem lunaris humoris et patitur et prodit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 31:1)
Ita undique versum probatur ad humectandas dissolvendasque carnes inesse lunari lumini proprietatem, quam magis usus quam ratio deprehendit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 32:1)
Pari ergo ratione infixum corpori pecudis lunari repugnat humori.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 34:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION