라틴어 문장 검색

Qui cum obiecta dilueret, ostenderetque neutrum sine iussu fecisse, nefando assentatorum coetu perisset urgente, ni adspiratione superni numinis Eusebia suffragante regina, ductus ad Comum oppidum Mediolano vicinum, ibique paulisper moratus, procudendi ingenii causa (ut cupidine flagravit) ad Graeciam ire permissus est.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XV, 2장 8:1)
De myope quoque, qui luscitiosus Latine appellatur, dissensum est;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, II 12:1)
esse dissensumque an praefectus Latinarum causa creatus ins senatus convocandi consulendique habeat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, VIII 1:1)
dissensus acerbus et gravior consensus erat.
(클라우디아누스, De Bello Gildonico 1:196)
pars maxima bellum indicit superis, pars Ditis iura veretur, dissensuque alitur rumor:
(클라우디아누스, In Rufinum, Liber Prior 2:32)
eadem sed causa tropaei civilis dissensus erat.
(클라우디아누스, De Sexto Consulatu Honorii Augusti 2:169)
cuius fulta fide mediis dissensibus aulae intemeratorum stabat reverentia fratrum.
(클라우디아누스, De Consulatu Stilichonis, Liber Secundus 1:38)
dissensu vario alii enim Turni dicta, alii Drancis probabant.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM UNDECIMVM COMMENTARIVS., commline 4551)
contio, quae ex imperitissimis constat, tamen iudicare solet, quid intersit inter popularem, id est assentatorem et levem civem, et inter constantem et verum et gravem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 120:2)
ita fit ut is assentatoribus patefaciat auris suas maxime, qui ipse sibi assentetur et se maxime ipse delectet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 123:4)
ingentis, inquit Semper auget assentator id, quod is, cuius ad voluntatem dicitur, volt esse magnum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 124:10)
Nam et qui gratificantur cuipiam, quod obsit illi, cui prodesse velle videantur, non benefici neque liberales, sed perniciosi assentatores iudicandi sunt, et qui aliis nocent, ut in alios liberales sint, in eadem sunt iniustitia, ut si in suam rem aliena convertant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 57:4)
Isdemque temporibus cavendum est, ne assentatoribus patefaciamus auris neve adulari nos sinamus, in quo falli facile est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 118:2)
haec est gravium hominum atque magnorum, illa quasi assentatorum populi multitudinis levitatem voluptate quasi titillantium.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 84:8)
ut metuere et vereri, ut rex et tyrannus, ut adsentator et amicus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 117:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION