라틴어 문장 검색

nam fere omnes homines assentatores sunt, vultumque petentisrespiciunt;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 101:2)
de quibus assentatoribus atque adulatoribus infra plenius tibidicam.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 101:5)
Similiter vitandum est consilium adulatorum et simulatorum et assentatorum, non solum in adversis, sed etiam in secundissimis rebus.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 118:1)
Iisdem temporibus cavendum, ne assentatoribus patefaciamus aures, ne adulari nos sinamus:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 118:4)
Ita fit, ut is assentatoribus patefaciat auressuas maxime, qui sibi assentetur et se maxime ipse delectet.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 118:10)
Secundo errasti quia, cum debuisses congregare bonos amicos ac sapientesac peritos, probatos ac fideles inventos et maxime senes, tu cum prædictiscongregasti quoslibet notos, etiam malos, juvenes ac stultos, adulatoresquoque et simulatores et assentatores, et illos etiam, qui non amore sedtimore tibi reverentiam ostendebant:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 168:1)
et ab adulatoribus sive assentatoribus atqueab illis, qui secreto tibi ad aures aliter consuluerunt, quam palam verbisostenderent;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 206:2)
Qui cum obiecta dilueret, ostenderetque neutrum sine iussu fecisse, nefando assentatorum coetu perisset urgente, ni adspiratione superni numinis Eusebia suffragante regina, ductus ad Comum oppidum Mediolano vicinum, ibique paulisper moratus, procudendi ingenii causa (ut cupidine flagravit) ad Graeciam ire permissus est.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XV, 2장 8:1)
Cerneres prosectu gladiorum ictuque flagrorum solum spurcitia sanguinis effeminati madescere.
(아풀레이우스, 변신, 8권 16:4)
quibus si caret, nulla alia vis potest nocturnas pruinas et quodcumque rubiginis aut spurcitiae resedit siccare atque detergere.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 1권, 5장 8:2)
quidve superbia spurcitia ac petulantia?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 1:21)
rastros tenaces ad fodiendum scilicet, quia cum tra- hitur rastrum per agros, omnem spurcitiam secum colligere videtur.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 4214)
contio, quae ex imperitissimis constat, tamen iudicare solet, quid intersit inter popularem, id est assentatorem et levem civem, et inter constantem et verum et gravem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 120:2)
ita fit ut is assentatoribus patefaciat auris suas maxime, qui ipse sibi assentetur et se maxime ipse delectet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 123:4)
ingentis, inquit Semper auget assentator id, quod is, cuius ad voluntatem dicitur, volt esse magnum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 124:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION