라틴어 문장 검색

divino semita gressu claruit, augurium qualis laturus iniquum praepes sanguineo dilabitur igne cometes prodigiale rubens:
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER PRIMUS 2:123)
nunc sociat flores seseque ignara coronat, augurium fatale tori.
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER SECUNDUS 2:72)
haec auguriis firmata Sibyllae, haec sacris animata Numae.
(클라우디아누스, De Consulatu Stilichonis, Liber Tertius 2:85)
An honestius duxerim mercenarii salutatoris mendacissimum aucupium circumvolitantis limina potentiorum somnumque regis sui rumoribus augurantis?
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 1권, 머리말 9:2)
interea pulcherrimum augurium, octo aquilae petere silvas et intrare visae imperatorem advertere.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 17장2)
Salutis augurium quinque et septuaginta annis omissum repeti ac deinde continuari placitum.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XII, 23장3)
sunt illis haec quoque carmina quorum relatu, quem baritum vocant, accendunt animos futuraeque pugnae fortunam ipso cantu augurantur;
(코르넬리우스 타키투스, 게르만 족의 기원과 위치, 3장 1:2)
nam sicut ei non licuit durare in hanc beatissimi saeculi lucem ac principem Traianum videre, quod augurio votisque apud nostras auris ominabatur, ita festinatae mortis grande solacium tulit evasisse postremum illud tempus, quo Domitianus non iam per intervalla ac spiramenta temporum, sed continuo et velut uno ictu rem publicam exhausit.
(코르넬리우스 타키투스, 아그리콜라 전기, 44장 5:1)
erant qui Vespasianum et arma Orientis augurarentur, et ut potior utroque Vespasianus, ita bellum aliud atque alias cladis horrebant.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER I, 50장8)
laetum augurium Fabio Valenti exercituique, quem in bellum agebat, ipso profectionis die aquila leni meatu, prout agmen incederet, velut dux viae praevolavit, longum- que per spatium is gaudentium militum clamor, ea quies interritae alitis fuit ut haud dubium magnae et prosperae rei omen acciperetur.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER I, 62장10)
sed Otho pontificatus auguratusque honoratis iam senibus cumulum dignitatis addidit, aut recens ab exilio reversos nobilis adulescentulos avitis ac paternis sacerdotiis in solacium recoluit.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER I, 77장7)
postea Gai Caesaris et deinde Augusti cognomen assumpsit, alterum testamento maioris auunculi, alterum Munati Planci sententia, cum quibusdam censentibus Romulum appellari oportere quasi et ipsum conditorem urbis, praeualuisset, ut Augustus potius uocaretur, non tantum nouo sed etiam ampliore cognomine, quod loca quoque religiosa et in quibus augurato quid consecratur augusta dicantur, ab auctu uel ab auium gestu gustuue, sicut etiam Ennius docet scribens:
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 7장 2:1)
Augusto augurio postquam incluta condita Roma est.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 7장 2:2)
nonnulla etiam ex antiquis caerimonis paulatim abolita restituit, ut Salutis augurium, Diale flamonium, sacrum Lupercale, ludos Saeculares et Compitalicios.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 31장 4:1)
primo autem consulatu et augurium capienti duodecim se uultures ut Romulo ostenderunt et immolanti omnium uictimarum iocinera replicata intrinsecus ab ima fibra paruerunt, nemine peritorum aliter coiectante quam laeta per haec et magna portendi.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 95장 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION