라틴어 문장 검색

Haec adeo salutaria monita eo gratiora tam civibus quam militibus esse debebant, quod stipendii nil sese accepturum autumavit Washingtonius.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT UNDECIMUM.48)
Britannos quippe civitatum foederatarum Americanarum magnitudinis crescentis zelotypos esse, Americani autumabant.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DUODEVICESIMUM.23)
Nos, autem, a praejudicio omni procul amoti, et veritatem tantummodo indagantes, eum minime crudelem, (quippe qui imperium tantum tot in gentes haberet,) extitisse autumamus.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.167)
non ergo Epicurus ineruditus, sed ii indocti, qui, quae pueros non didicisse turpe est, ea putant usque ad senectutem esse discenda.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER PRIMUS 93:2)
modo ne quis illud tam ineruditum absurdumque respondeat 'quemlubet, modo aliquem':
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 178:3)
eam quam nihil accusas damnas - condemnas dixisset qui versum effugere vellet - , bene quam meritam esse autumas dicis male merere?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 49장 4:2)
eam quam nihil accusas damnas, bene quam meritam esse autumas male merere?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 13장 2:5)
Hinc progressus fabellam nonnulli quacumque ratione tuentur atque autumant oecologicas quaestiones per nova technica tantum expediri instrumenta, sublatis ethicis considerationibus necessariisque omnino mutationibus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 77:2)
dum putat esse Deum qui prava effinxerit olim, et qui recta itidem condens induxerit, ambos autumat esse Deos natura dispare summos.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 18)
"populare quiddam sub colore gloriae inlitterata credidit frequentia, ut se per aevum consecrandos autument, si bella divis ceu gigantes inferant victique flammis obruantur montium."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.127)
et deinde facturum autumat.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act prologue, scene 014)
quem mala stultitia et quemcumque inscitia veri caecum agit, insanum Chrysippi porticus et grex autumat.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Collocutus cum Horatio Damasippus hoc Stoicae philosophiae paradoxum probat: omnes propemodum homines insanire. 1:1)
est etiam non inerudite ad declamandum ficta materia, in qua ponitur tibicen, qui sacrificanti Phrygium cecinerat, acto illo in insaniam et per praecipitia delato accusari, quod causa mortis extiterit;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 364:1)
qui vero imaginem ipsam eloquentiae divina quadam mente conceperit, quique illam (ut ait non ignobilis tragicus) reginam rerum orationem ponet ante oculos, fructumque non ex stipe advocationum sed ex animo suo et contemplatione ac scientia petet perpetuum nec fortunae subiectum, facile persuadebit sibi, ut tempora, quae spectaculis, campo, tesseris, otiosis denique sermonibus, ne dicam somno et conviviorum mora conteruntur, geometrae potius ac musico impendat, quanto plus delectationis habiturus quam ex illis ineruditis voluptatibus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 419:1)
maledicit autem ineruditus apertius et saepius vel cum periculo suscepti litigatoris, frequenter etiam suo.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 176:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION