라틴어 문장 검색

Rem igitur emendaturus urgentem, profectus cum instrumentis ambitiosis, imperator (ut dictum est) Valeriam venit, partem quondam Pannoniae, sed ad honorem Valeriae Diocletiani filiae et institutam et ita cognominatam, sub pellibusque exercitu diffuso per Histri fluminis margines, barbaros observabat ante adventum suum amicitiae velamento, Pannonias furtim vastandas, invadere hiemis durissimo cogitantes, cum nec dum solutae vernis caloribus nives amnem undique pervium faciunt, nostrique pruinis subdivales moras difficile tolerabunt.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, LIBER XIX, 11장 4:1)
Ultra haec loca Acherusium specus est, quod accolae Μυχοπόντιον appellant, et portus Acone, fluviique Acheron, idemque Arcadius, et Iris et et iuxta Parthenius, omnes in mare ictu rapido decurrentes.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXII: Julianus, 8장 17:1)
unde Atos olim accolas usu aurium fragore assiduo deminuto, necessitas vertere solum ad quietiora coegit.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXII: Julianus, 15장 9:2)
Denique post finitima cuncta vi vel aequitatis consideratione vel metu subacta, civitatum et castrorum castellorumque munimentis oppleta Perside, assuefactaque timori esse accolis omnibus, quos antea formidabat, medium ipse agens cursum aetatis placida morte decessit.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIII, 6장 4:1)
Haec quoque priscis temporibus loca barbari tenuere, morum sermonumque varietate dissimiles, e quibus praeter alios ut immaniter efferati memorantur Odrysae, ita humanum fundere sanguinem assueti, ut cum hostium copia non daretur, ipsi inter epulas post cibi satietatem et potus, suis velut alienis corporibus imprimerent ferrum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVII, 4장 9:1)
Proinde ab Arelate secundis egressus auspiciis, emeatoque mari cum classe, quam ductabat, nullo de se rumore praegresso, defertur ad Sitifensis Mauritaniae litus, quod appellant accolae . Ibique inventum casu Romanum leniter allocutus, misit ad vigilias ordinandas et praetenturas, parum super his quae verebatur increpitum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIX, 5장 5:1)
quod accolae ferentes indigne, suique cautiores, legatione tenus interim et susurris arcebant.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIX, 6장 2:2)
Secuto post haec anno Gratiano asscito in trabeae societatem Aequitio consule, Valentiniano post vastatos aliquos Alamanniae pagos, munimentum aedificanti prope Basiliam, quod appellant accolae Robur, offertur praefecti relatio Probi, docentis Illyrici clades.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 3장 1:1)
Barbarique ut reparabiles semper et celeres, ingentes clavas in nostros conicientes ambustas, mucronesque acrius resistentium pectoribus illidentes, sinistrum cornu perrumpunt:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 7장 12:2)
Barbari tamen, velut diffractis caveis bestiae, per Thraciarum amplitudines fusius incitati, oppidum petivere nomine Dibaltum, ubi tribunum scutariorum Barzimeren inventum cum suis Cornutisque et aliis peditum numeris castra ponentem assiliunt, eruditum pulvere militari rectorem.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 8장 9:1)
Ex hac natione quidam inter principis armigeros militans, poscente negotio reversus in larem, ut erat in loquendo effusior, interrogantes multos quid ageretur in palatio, docet arcessitu Valentis patrui Gratianum Orientem versus mox signa moturum, ut duplicatis viribus repellantur plagarum terminalium accolae, ad Romanarum rerum excidium coniurati.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 10장 3:1)
Hostium enim paucis spoliandi gratia mortuos per ea loca diu versatis, nullus fugatorum vel accolarum illuc adire est ausus.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 13장 12:2)
Nortmanni vero Tornacam civitatem et omnia monasteria supra Scaldum ferro et igne devastant, interfectis accolis terrae atque captivatis.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXX 9:2)
Sed Nortmanni non cessant a rapinis, fugatis omnibus *accolis, qui relicti fuerant trans Sumnam.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXII 19:3)
Indeque omne regnum usque Hisam ferro et igne devastant, subversis moeniis et monasteriis atque aecclesiis usque ad solum dirutis servitoribusque divini cultus aut gladio aut fame peremptis aut ultra mare venditis et accolis terrae deletis, nemine sibi resistente.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXII 19:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION