라틴어 문장 검색

Haec in coeleste terrenum, in immortale caducum, in deum hominem, deificae mutationis auctoritate convertit.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 52:35)
Quare idem Tullius postea subiunxit, "Solem e mundo tollere videntur, quiamicitiam e vita tollunt, quia nichil a diis immortalibus melius habemus,et nichil iocundius."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 58:16)
Et nota quod inter amicos amicitias immortales esse oportet.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 78:6)
Immo meritum habebitis inde et eritis beati,propheta testante qui ait, "Beati qui custodiunt iuditium, et faciunt iustitiamomni tempore."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 88:78)
"Beati, qui custodiunt iudicium, et faciunt iusticiam omnitempore."
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 10:37)
"Beati omnes, qui timent Dominum, quiambulant in viis eius."
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo IV 12:4)
Et praecipit eis quod simile sibi viderent in natura et pietatem colere et iustitiam diligere, quod "hoc" ad se sumant post nexus terreni dissolutionem, intelligens "hoc" de hominibus piis, quorum immortalis et intellectus et post mortem sidereas sedes accipiens, sicut a semente siderum in generationem descendit.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 2:5)
Ad dictum Commentatoris dicendum, quod continuatio non est secundum unam et communem naturam, sed secundum unum et commune obiectum speculationis ad beatitudinem, quae post mortem est, pertinentis, sicut dicit Aristoteles in Libro de caelo et mundo, quod extra caelum non est tempus nec locus, sed vita beata, intelligens extra caelum esse quod est supra cursum siderum in loco quietae contemplationis beatorum.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 12:1)
et cum illo puro et perpetuo bono atque immortali maneat, ipsi adhaereat;
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 9장 2:3)
Ergo anima quae adhaeret illi invisibili bono Deo, atque immortali, et ipsa corporea haec fugit, et terrena, et mortalia derelinquit, fitque illius similis quod desiderat, in quo vivit et pascitur;
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 9장 5:13)
et quia immortali intendit, non est ipsa mortalis.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 9장 5:14)
, IX), animarum, quae sunt justorum, quas etiam immortales non dubitavit dicere in quinto ordine;
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 11장 2:21)
eo quod spatium, inquit, incipiunt recipere fruentes et immortales.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 11장 2:22)
In quo bono est requies pura, lux immortalis, gratia perpetua, haereditas animarum pia, et secura tranquillitas, non morti subjecta, sed erepta de morte, ubi nullae lacrymae, nullus est fletus.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 12장 4:24)
Beati qui nunc esuriunt et sitiunt, quia saturabuntur (Luc.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 5장 5:29)

SEARCH

MENU NAVIGATION