도구

도구

라틴어 문장 검색

Non ergo obscuro neque ambiguo argumento usus est, sed certo atque perspicuo, siquidem, qui vere beneficus liberalisque est, qua mente bene aut liberaliter facit non quaeritur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, V 12:1)
Ut enim benefice liberaliterque facimus, non ut exigamus gratiam;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, V 14:2)
Sed cum beneficos liberalesque dixerit neque alius modi isti sint quam cuius esse eos supra diximus, inlotis, quod aiunt, pedibus et verbis reprehendit doctissimi viri orationem.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, V 15:1)
Hac data occasione eorum monita et praecepta exequi gaudebat, regem appellans patronum suum et patrem et protectorem (nam haec ipsa verba rex literis suis postera inseruit ad civitatem Londini missis, quibus humanitatem archiducis prolixe commendavit) cum aliis verbis honorificentissimis quae amorem suum et observantiam erga regem testarentur.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM NONUM 1:16)
erga Vespasianum vetus mihi observantia, et cum privatus esset, amici vocabamur.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER V, 26장6)
quo fiebat ut eius observantia omnibus esset carior, cum eam officio, non timori neque spei tribui viderent.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 6장 5:2)
observantia quarum, si leta, si libera, non tantum non servitus esse probatur, quin ymo perspicaciter intuenti liquet ut est ipsa summa libertas. 23.
(단테 알리기에리, Epistolae 41:9)
- At Creatoris magni observantia cultusque, humanitatis effata, sensus communis praecepta, omnes, qui istis de rebus, unquam cogitavere, evincent, imperium, ad generis humani salutem provehendam, felicitatemque augendam promovendamque, antiquitus a Deo institutum fuisse.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUARTUM.44)
ἆρες ἄρες βροτολοιγὲ, μιαιφόνε, τειχεσιβλῆτα· secundus Veneri dicaretur, quae vim eius quasi benefica leniret.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 9:2)
Nam ex manus iniectione paene mancipium designavit, et sacrationis vocaulo observantiam divini iuris inplevit.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VII. 4:2)
alii 'communem' humanum, beneficum, φιλάνθρωπον:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM OCTAVVM COMMENTARIVS., commline 27511)
tantumque abest ut amicitiae propter indigentiam colantur, ut ei, qui opibus et copiis maximeque virtute, in qua est praesidi, minime alterius indigeant, liberalis simi sint et beneficentissimi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 65:3)
ut enim omittam vim et naturam deorum, ne homines quidem censetis, nisi inbecilli essent, futuros beneficos et benignos fuisse?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 122:2)
sed ipse Iuppiter, id est iuvans pater, quem conversis casibus appellamus a iuvando Iovem, a poetis "pater divomque hominumque" dicitur, a maioribus autem nostris optumus maxumus, et quidem ante optimus id est beneficentissimus quam maximus, quia maius est certeque gratius prodesse omnibus quam opes mag- nas habere - hunc igitur Ennius, ut supra dixi, nuncupat ita dicens "aspice hoc sublime candens, quem invocant omnes Iovem" planius quam alio loco idem "cui quod in me est exsecrabor hoc quod lucet quicquid est";
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 64:9)
Sunt autem multi, et quidem cupidi splendoris et gloriae, qui eripiunt aliis, quod aliis largiantur, iique arbitrantur se beneficos in suos amicos visum iri, si locupletent eos quacumque ratione.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 58:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION