라틴어 문장 검색

non se silvestris olivi surculus exultans alieno stipite iactat, sed monet ut generis proprii memor unguine amaro contristare comas desuescas, stirpe nec imo invideas missis in celsa cacumina virgis, blasphemas Dominum, gens ingratissima, Christum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3110)
utere sorte tua blasphemis nocte tenendis perpetua, plebem iustorum capta resolve, qui norunt hominem atque Deum sic dicere Christum ut verus summusque Deus mortalia gestet.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3254)
Inpia blasphemi cecidit domus ecce Caiphae, in qua pulsata est alapis facies sacra Christi, hic peccatores manet exitus, obruta quorum vita ruinosis tumulis sine fine iacebit.
(프루덴티우스, Tituli Historiarum 1 (dittochaeon), Domus Caiphae1)
Quo te praecipitat rabies tua, perfide Cain, divisor blaspheme Dei?
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 11)
chartulas blasphemus olim nam satelles abstulit, ne tenacibus libellis erudita saecula ordinem, tempus modumque passionis proditum dulcibus linguis per aures posterorum spargerent.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Sanctorum Martyrum Emeterii et Chelidonii Calagurritanorum.37)
"Heus tu," inquit, "Dore Cape hoc flabellum et ventulum huic sic facito, dum lavamus:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 3, scene 5105)
Qui esset status, flabellum tenere te asinum tantum.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 3, scene 5110)
ego limis specto Sic per flabellum clanculum;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 3, scene 5116)
et modo pavonis caudae flabella superbae et manibus dura frigus habere pila, et cupit iratum talos me poscere eburnos, quaeque nitent Sacra vilia dona Via.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 24a7)

SEARCH

MENU NAVIGATION