라틴어 문장 검색

et est interrogantis adverbium, quo usus est bis, hic et in decimo caelicolae magni, quianam sententia vobis versa retro?
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUINTVM COMMENTARIVS., commline 132)
et hoc verbum 'salve' apud auctores bonos ter enuntiatum invenitur 'salve, salvere, salvete'. iterum pro secundo.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUINTVM COMMENTARIVS., commline 806)
caelicolae magni orationis istius intentio hoc agit, ut ab odiis Troianorum Iuno revocetur.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DECIMVM COMMENTARIVS., commline 61)
caelicolae medium poetice mores hominum ad deos refert:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DECIMVM COMMENTARIVS., commline 1171)
Itaque tunc primum Dorida vetus amator contempsi . . . Quid factum est, quod tu proiectis, Iuppiter, armis inter caelicolas fabula muta taces?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 126:26)
hac parte potentes caelicolae clarique suos posuere penates.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 23:5)
Ergo ubi caelicolae parvos tetigere penates submissoque humiles intrarunt vertice postes, membra senex posito iussit relevare sedili, quo superiniecit textum rude sedula Baucis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 66:1)
salvete, flores martyrum, quos lucis ipso in limine Christi insecutor sustulit, ceu turbo nascentes rosas.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Epiphaniae36)
nec terrestre deam decuit mortalis obire coniugium, nec caelicolam descendere ephebum virginis ad vitium furtivoque igne calere, sed venus augusto de sanguine femina vili privatoque viro vetitum per dedecus haesit;
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권67)
"O clari salvete duces, generosa propago principis invicti, sub quo senium omne renascens deposui vidique meam flavescere rursus canitiem:"
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2225)
Salvete.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 4, scene 58)
Salvete.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 5, scene 892)
] cum mihi se, non ante oculis tam clara, videndam obtulit et pura per noctem in luce refulsit alma parens, confessa deam, qualisque videri caelicolis et quanta solet, dextraque prehensum continuit, roseoque haec insuper addidit ore:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 2권 25:2)
me si caelicolae voluissent ducere vitam, has mihi servassent sedes.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 2권 27:3)
iterum salvete, recepti nequiquam cineres, animaeque umbraeque paternae.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 4:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION