라틴어 문장 검색

"hebet infera caelo taxus et insuetos angues nimia astra soporant."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권42)
Qualis ubi oceani perfusus Lucifer unda, Quem Venus ante alios astrorum diligit ignes, Extulit os sacrum caelo tenebrasque resolvit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VIII. 10:1)
qualis ubi Oceani perfusus Lucifer unda, quem Venus ante alios astrorum diligit ignis, extulit os sacrum caelo tenebrasque resolvit.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 8권 24:2)
victor e terris meos specto labores, astra portentis prius ferisque Iuno tribuit, ut caelum mihi faceret timendum, sparserit mundum licet caelumque terris peius ac peius Styge irata faciat, dabitur Alcidae locus.
(세네카, Hercules Oetaeus 1:43)
quare cum solis ignis similis eorum ignium sit qui sunt in corporibus animantium, solem quoque animantem esse oportet, et quidem reliqua astra quae oriantur in ardore caelesti qui aether vel caelum nominatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 41:4)
cernitur Trachin iugo, en inter astra positus evasi genus mortale tandem, quis mihi caelum parat?
(세네카, Hercules Oetaeus 21:28)
cum subito vastum tonuit ex alto mare crevitque in astra, nullus inspirat salo ventus, quieti nulla pars caeli strepit placidumque pelagus propria tempestas agit.
(세네카, 파이드라 15:3)
Principio coelum ac terras, camposque liquentes, Lucentemque globum Lunae, Titaniaque astra Spiritus intus alit, totamque infusa per artus Mens agitat molem, et magno se corpore miscet.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 55:15)
Et Principio coelum et terram, camposque liquentes, Lucentemque globum Lunae, Titaniaque astra Spiritus intus alit, etc.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 56:1)
iam libertate reducta, quamvis emeritum peteret natura reverti numen et auratas astrorum panderet arces nutaretque oneris venturi conscius Atlas, distulit Augustus cupido se credere caelo, dum tibi pacatum praesenti traderet orbem.
(클라우디아누스, De Tertio Consulatu Honorii Augusti 2:37)
nam neque erant astrorum ignes bene 'ignes', quia de Aetna loquebatur, ut magis flammae eius manifestae fierent caelo lucente.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM TERTIVM COMMENTARIVS., commline 5851)
dum terra caelum media libratum feret nitidusque certas mundus evolvet vices numerosque harenis derit et solem dies, noctem sequentur astra, dum siccas polus versabit Arctos, flumina in pontum cadent.
(세네카, 메데아 7:15)
cunctaque si numerem, non plura interprete virga nuntiat ex celsis ales Tegeaticus astris quaeque cadit liquidas Iunonia virgo per auras et picturato pluviam ligat aera gyro quaeque tuas laurus volucri, Germanice, cursu Fama vehit praegressa diem tardumque sub astris Arcada et in medio linquit Thaumantida caelo.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam38)
cum repente terram et maria caelumque vidissent, nubium magnitudinem ventorumque vim cognovissent aspexissentque solem eiusque cum magnitudinem pulchritudinemque tum etiam efficientiam cognovissent, quod is diem efficeret toto caelo luce diffusa, cum autem terras nox opacasset tum caelum totum cernerent astris distinctum et ornatum lunaeque luminum varietatem tum crescentis tum senescentis, eorumque omnium ortus et occasus atque in omni aeternitate ratos inmutabilesque cursus - quae cum viderent, profecto et esse deos et haec tanta opera deorum esse arbitrarentur". atque haec quidem ille;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 95:2)
nam et auribus oblectatio magna parta est inventa et temperata varietate et natura sonorum, et astra suspeximus cum ea quae sunt infixa certis locis, tum illa non re sed vocabulo errantia, quorum conversiones omnisque motus qui animo vidit, is docuit similem animum suum eius esse, qui ea fabricatus esset in caelo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 61:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION