라틴어 문장 검색

Gavisus sum autem in Domino vehementer, quoniam tandem aliquando refloruistis pro me sentire, sicut et sentiebatis, opportunitate autem carebatis.
여러분이 나를 생각해 주는 마음을 마침내 다시 한 번 보여 주었기에, 나는 주님 안에서 크게 기뻐합니다. 사실 여러분은 줄곧 나를 생각해 주었지만 그것을 보여 줄 기회가 없었던 것입니다. (불가타 성경, 필리피 신자들에게 보낸 서간, 4장10)
Ad disciplinam suffertis; tamquam filios vos tractat Deus. Quis enim filius, quem non corripit pater?
여러분의 시련을 훈육으로 여겨 견디어 내십시오. 하느님께서는 여러분을 자녀로 대하십니다. 아버지에게서 훈육을 받지 않는 아들이 어디 있습니까? (불가타 성경, 히브리인들에게 보낸 서간, 12장7)
Rogo autem vos, fratres, sufferte sermonem exhortationis; etenim perpaucis scripsi vobis.
형제 여러분, 이렇게 간단히 적어 보내니 이 격려의 말을 잘 받아들이기 바랍니다. (불가타 성경, 히브리인들에게 보낸 서간, 13장22)
Beatus vir, qui suffert tentationem, quia, cum probatus fuerit, accipiet coronam vitae, quam repromisit Deus diligentibus se.
시련을 견디어 내는 사람은 행복합니다. 그렇게 시험을 통과하면, 그는 하느님께서 당신을 사랑하는 이들에게 약속하신 생명의 화관을 받을 것입니다. (불가타 성경, 야고보 서간, 1장12)
nomen ipsum, si flagitiis careat, an flagitia cohaerentia nomini puniantur.
만약 죄가 없더라도 이름 그 자체가 처벌되어야 하는지, 아니면 이름과 결합된 죄가 처벌되어야 하는지. (소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 96 2:3)
Inutile quippe est crebro videre per que aliquando captus sis, /f.12rd/ et eorum te experimento committere quibus difficulter careas.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE PERSECUTIONE ABBATIS SUI ET FRATRUM IN EUM 5:13)
Ut si nondum ignorantiae vitio caream, haeresis tamen crimen non incurram.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Prologus 2:39)
Quod enim aeternaliter subsistit, atque initio caret, nec creatum nec factum convenit dici.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 6:2)
Aeternum quippe est quod origine caret.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 24:8)
nisi enim posset aliud frustra illud vellet, quia efficacia careret, et nisi solerter sciret illud efficere, non haberet egregium effectum.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 50:4)
Ac fortasse cum creaturae ipsae ex necessitate non sint, quia scilicet quantum ad propriam naturam non esse possunt, amor tamen Dei erga illas ita necessario habet esse, ut absque illo Deus esse non possit omnino, cum videlicet ipse ex propria natura tam hunc amorem suum quam quodlibet bonum ita habeat, ut eo carere nullatenus possit, quem nullatenus aut minus bonum quam est, aut majus bonum posse esse constat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 61:24)
Non enim oportet rationalem substantiam ab alio esse concedi, si ratione carentem a se esse ponamus, nemo enim nostrum est qui se ipsum ignoret a se mimine esse, sed ab alio gigni.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 4:10)
Quomodo igitur ea quae ratione carent, ab alio esse negabimus?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 4:11)
Multo igitur minus regimini proprio committi convenit quae qua se regere possint ratione carere certum est. Id vero est mundus sive singulae particulae, et his quidem vel consimilibus rationibus omnia quae in mundo sunt conditorem sive rectorem habere manifestum arbitror, quem nos Deum dicimus. I. Tria sunt, ut arbitror, in quibus humanae salutis summa consistit, fides videlicet, charitas et sacramentum.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 4:15)
Non enim oportet rationalem substantiam ab alio esse concedi, si ratione carentem a se esse ponamus, nemo enim nostrum est qui se ipsum ignoret a se mimine esse, sed ab alio gigni.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 7:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION