도구

도구

라틴어 문장 검색

Secundus liber Theologiae disserit ea quae de Trinitate primus liber proposuit, et ad testimoniorum auctoritatem intelligentiae commendat rationem.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Prologus 4:1)
Tertius liber superposita replicando diligentius de potentia, et sapientia Dei, et bonitate, in quibus Trinitas consistit, perfectius inquirit ac disserit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Prologus 5:1)
I. Tria sunt, ut arbitror, in quibus humanae salutis summa consistit, fides videlicet, charitas ct sacramentum.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 1:1)
Charitas vero est amor honestus, qui ad eum videlicet finem dirigitur, ad quem oportet, sicut e contrario cupiditas, amor inhonestus ac turpis appellatur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 1:8)
Qui cum id causa sui potius quam illorum agant, non tam hominem diligunt quam fortunam ejus sequuntur, nec tam commoda ipsius quam sua in illo venantur, nec tale desiderium tam charitas, id est amor honestus, ut dictum est, quam cupiditas, id est amor inhonestus ac turpis est dicendum.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 1:18)
Qui etiam cum pro nobis ipsi oramus, aut aliquid quod nobis apud eum prosit efficimus, ipsa ejus etiam charitas ad hoc nos compellit, per quae ad eum, quem super omnia diligimus, pervenire cupimus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 1:39)
Nunc autem tribus supra positis breviter assignatis atque descriptis, scilicet fide, charitate et sacramento, de singulis diligentius est agendum, quantum pertinet ad propositam humanae salvationis summam:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 2:3)
Ergo charitas perfecta erit, sicut ait Apostolus:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 2:71)
"Fides, spes, charitas, tria haec;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 2:72)
major autem horum est charitas (I Cor. XIII, 13).
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 2:73)
Quis nos separabit a charitate Christi?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 2:75)
Primo itaque hanc fidei summam ponamus, de unitate scilicet ac trinitate divina;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 4:8)
Quippe cum dicimus deos, aut dominos seu creatores, rerum quemdam numerum ostendimus, quarum unaquaeque Deus sit, aut Dominus sive Creator cum in individuitate nulla rerum possit esse multitudo, unde et individuam dicimus Trinitatem.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 6:29)
quaedam conjunctim tantum et non sigillatim, ut trinitas de tribus tantum personis;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 7:2)
Unde Augustinus De Trinitate lib. VII, cap. 7:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 7:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION