라틴어 문장 검색

Occurrit matrona potens, quae molle Calenum porrectura viro miscet sitiente rubetam instituitque rudes melior Lucusta propinquas per famam et populum nigros efferre maritos, aude aliquid brevibus Gyaris et carcere dignum, si vis esse aliquid;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I22)
et 'laetus' prout res fuerit ac- cipe, ut 'laetus homo', id est hilaris;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 742)
versantque tenaci for- cipe ferrum conpositum nomen ex formo et capiendum:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 1752)
sed intellexi aliter duci non potuisse, praesertim cum tu neque per Lucustae neque Varronis velles ducere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, LIBER TERTIVS, 2장 2:6)
Lucusta non attigerat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, LIBER TERTIVS, 2장 2:8)
"non levior cippus nunc inprimit ossa?"
(페르시우스, 풍자, satire 128)
aut sua fluminea cum vidit Cipus in unda cornua (vidit enim) falsamque in imagine credens esse fidem, digitis ad frontem saepe relatis, quae vidit, tetigit, nec iam sua lumina damnans restitit, ut victor domito veniebat ab hoste, ad caelumque manus et eodem lumina tollens "quiquid" ait, "superi, monstro portenditur isto, seu laetum est, patriae laetum populoque Quirini, sive minax, mihi sit!"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 46:3)
Cum vero sustulit acre a pecudis fibris ad Cipi cornua lumen, "rex" ait, "o salve!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 46:6)
Tibi enim, tibi, Cipe, tuisque hic locus et Latiae parebunt cornibus arces.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 46:7)
Rursus ad hos Cipus "quem poscitis" inquit, "habetis" et dempta capiti, populo prohibente, corona exhibuit gemino praesignia tempora cornu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 50:1)
At proceres, quoniam muros intrare vetaris, ruris honorati tantum tibi, Cipe, dedere, quantum depresso subiectis bubus aratro complecti posses ad finem lucis ab ortu, cornuaque aeratis miram referentia formam postibus insculpunt, longum mansura per aevum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 50:5)
et Deus et genitor lumenque et gloria semper ille fuit, nec post sibi contulit ut Pater esset, sic fit ut aeternum credamus cum Patre Christum, illo auctore satum, cui nullus praefuit auctor, haec tu si dubitas Nati mysteria Christi, perdite, catholica non es de plebe, sed unus de grege turifero, venerator Deucalionum, devotus cippo, ficulni stipitis unctor.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 391)
post in patentes ille solitudines, amictus hirtis bestiarum pellibus saetisve tectus hispida et lanugine, secessit, horrens inquinari et pollui contaminatis oppidorum moribus, illic dicata parcus abstinentia potum cibumque vir severae industriae in usque serum respuebat vesperum, rarum lucustis et favorum agrestium liquore pastum corpori suetus dare.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium16)
Pantolabo scurrae Nomentanoque nepoti mille pedes in fronte, trecentos cippus in agrum hic dabat, heredes monumentum ne sequeretur.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Conqueritur Priapus Esquilinum montem veneficarum incantationibus infestari.6)
Idem postea cum uideret a clientibus Catonis, rei sui, Pollionem Asinium circumuentum in foro caedi, inponi se supra cippum iussit - erat enim paruolus statura, propter quod etiam Catullus in hendecasyllabis uocat illum
(세네카, Controversiae, book 7, Thema. Liberi parentes alant, aut uinciantur. Quidam cum haberet uxorem et ex ea filium, peregre profectus est. a piratis captus scripsit de redemptione epistulas uxori et filio. Vxor flendo oculos perdidit. filium euntem ad redemptionem patris alimenta po 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION