라틴어 문장 검색

Pantolabo scurrae Nomentanoque nepotimille pedes in fronte, trecentos cippus in agrumhic dabat, heredes monumentum ne sequeretur.
(호라티우스의 풍자, 1권, 08장6)
Nec sic in Tyria sindone tutus eris.
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, XIX4)
et 'laetus' prout res fuerit ac- cipe, ut 'laetus homo', id est hilaris;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 742)
versantque tenaci for- cipe ferrum conpositum nomen ex formo et capiendum:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 1752)
"non levior cippus nunc inprimit ossa?"
(페르시우스, 풍자, satire 128)
aut sua fluminea cum vidit Cipus in unda cornua (vidit enim) falsamque in imagine credens esse fidem, digitis ad frontem saepe relatis, quae vidit, tetigit, nec iam sua lumina damnans restitit, ut victor domito veniebat ab hoste, ad caelumque manus et eodem lumina tollens "quiquid" ait, "superi, monstro portenditur isto, seu laetum est, patriae laetum populoque Quirini, sive minax, mihi sit!"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 46:3)
Cum vero sustulit acre a pecudis fibris ad Cipi cornua lumen, "rex" ait, "o salve!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 46:6)
Tibi enim, tibi, Cipe, tuisque hic locus et Latiae parebunt cornibus arces.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 46:7)
Rursus ad hos Cipus "quem poscitis" inquit, "habetis" et dempta capiti, populo prohibente, corona exhibuit gemino praesignia tempora cornu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 50:1)
At proceres, quoniam muros intrare vetaris, ruris honorati tantum tibi, Cipe, dedere, quantum depresso subiectis bubus aratro complecti posses ad finem lucis ab ortu, cornuaque aeratis miram referentia formam postibus insculpunt, longum mansura per aevum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 50:5)
et Deus et genitor lumenque et gloria semper ille fuit, nec post sibi contulit ut Pater esset, sic fit ut aeternum credamus cum Patre Christum, illo auctore satum, cui nullus praefuit auctor, haec tu si dubitas Nati mysteria Christi, perdite, catholica non es de plebe, sed unus de grege turifero, venerator Deucalionum, devotus cippo, ficulni stipitis unctor.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 391)
Pantolabo scurrae Nomentanoque nepoti mille pedes in fronte, trecentos cippus in agrum hic dabat, heredes monumentum ne sequeretur.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Conqueritur Priapus Esquilinum montem veneficarum incantationibus infestari.6)
Idem postea cum uideret a clientibus Catonis, rei sui, Pollionem Asinium circumuentum in foro caedi, inponi se supra cippum iussit - erat enim paruolus statura, propter quod etiam Catullus in hendecasyllabis uocat illum
(세네카, Controversiae, book 7, Thema. Liberi parentes alant, aut uinciantur. Quidam cum haberet uxorem et ex ea filium, peregre profectus est. a piratis captus scripsit de redemptione epistulas uxori et filio. Vxor flendo oculos perdidit. filium euntem ad redemptionem patris alimenta po 7:1)
Haec ergo quadam nocte incipiente crepusculo, egressa de cubiculo, quo manebat, uidit manifeste quasi corpus hominis, quod esset sole clarius, sindone inuolutum in sublime ferri, elatum uidelicet de domo, in qua sorores pausare solebant.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. IX.5)
recepti deinde ab iis, ut necessarios hospitesque adloquerentur, expositis quae pacta iam cum Marcello haberent, oblata spe salutis perpulere eos ut secum praefectos Epicydis Polyclitum et Philistionem et Epicyden, cui Sindon cognomen erat, adgrederentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 422:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION