라틴어 문장 검색

Rufe, vides illum subsellia prima terentem, Cuius et hinc lucet sardonychata manus Quaeque Tyron totiens epotavere lacernae Et toga non tactas vincere iussa nives, Cuius olet toto pinguis coma Marcellano Et splendent volso bracchia trita pilo, Non hesterna sedet lunata lingula planta, Coccina non laesum pingit aluta pedem, Et numerosa linunt stellantem splenia frontem.
(마르티알리스, 에피그램집, 2권, XXIX1)
Inguina succinctus nigra tibi servos aluta Stat, quotiens calidis tota foveris aquis.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XXXV1)
sed Phlogis ulcus habet, Ulcus habet Priami quod tendere possit alutam Quodque senem Pelian non sinat esse senem, Ulcus habet quod habere suam vult quisque puellam, Quod sanare Criton, non quod Hygia potest:
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, LX3)
Rupta cum pes vagus exit aluta Et subitus crassae decidit imber aquae Nec venit ablatis clamatus verna lacernis, Accedit gelidam servus ad auriculam Et 'Rogat ut secum cenes Laetorius' inquit.
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, XXIX4)
unde et 'aluta pellis' alba per naturam.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA QVARTA., commline 446)
risus enim est quidam poeta, qui ait "praetextam in cista mures rosere camilli".
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 1814)
condita si non sunt Veneris mysteria cistis,
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 83:4)
arte supercilii confinia nuda repletis, parvaque sinceras velat aluta genas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 41:2)
pes malus in nivea semper celetur aluta:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 55:2)
Nam tempore quodam Pallas Erichthonium, prolem sine matre creatam, clauserat Actaeo texta de vimine cista virginibusque tribus gemino de Cecrope natis et legem dederat, sua ne secreta viderent.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 46:8)
Brundisium comes aut Surrentum ductus amoenum qui queritur salebras et acerbum frigus et imbres, aut cistam effractam et subducta viatica plorat, nota refert meretricis acumina, saepe catellam, saepe periscelidem raptam sibi flentis, uti mox nulla fides damnis verisque doloribus adsit, nec semel irrisus triviis attollere curat fracto crure planum, licet illi plurima manet lacrima, per sanctum iuratus dicat Osirim:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 1733)
nos Cadmeis orgia ferre tecum solitae condita cistis, quom iam pulso sidere brumae tertia soles evocat aestas" et spiciferae concessa deae Attica mystas cludit Eleusin.
(세네카, Hercules Oetaeus 10:4)
Non tibi sunt tristes curae nec luctus, Osiri, Sed chorus et cantus et levis aptus amor, Sed varii flores et frons redimita corymbis, Fusa sed ad teneros lutea palla pedes Et Tyriae vestes et dulcis tibia cantu Et levis occultis conscia cista sacris.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 717)

SEARCH

MENU NAVIGATION