라틴어 문장 검색

quia et obliviosa est, multisindiget quae oblitorum faciant recordari.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 3:8)
senex autem captus et indocilis est et obliuiosus.
(아풀레이우스, 플로리다 12:11)
Et erit: omnis, qui viderit te, resiliet a te et dicet: "Vastata est Nineve! Quis dolebit super eam? Unde quaeram consolatorem tibi?".
(불가타 성경, 나훔서, 3장7)
Obliuiosam corpus inuehens molem;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXII 10:1)
Consolatores potius nos in maeroribus suis quam convivas in prosperis noverint.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 15:8)
progeniem parvam d. q. r. n. de corvis Plinius in na- turali historia hoc dicit, eos esse obliviosos et plerumque minime.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 4141)
nam quos ait Caecilius comicos stultos senes, hos significat credulos obliviosos dissolutos, quae vitia sunt non senectutis, sed inertis ignavae somniculosae senectutis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 47:4)
etsi me ipsum consolatorem tuum non tantum litterae, quibus semper studui, quantum longinquitas temporis mitigavit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER SEXTVS: AD A. TORQVATVM ET CETEROS, letter 4 5:5)
Nam quod aiunt plerosque consolationibus nihil levari adiunguntque consolatores ipsos confiteri se miseros, cum ad eos impetum suum fortuna converterit, utrumque dissolvitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 73:7)
oblivioso levia Massico ciboria exple, funde capacibus unguenta de conchis.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 75)
Nulla res citius in odium venit quam dolor, qui recens consolatorem invenit et aliquos ad se adducit, inveteratus vero deridetur, nec inmerito.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 7, letter 63 13:4)
Utcumque conitar non fiducia ingenii, sed quia possum instar efficacissimae consolationis esse ipse consolator.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 5:1)
Et solacium debes esse illorum et consolator ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 29:2)
sin bene quid aut fideliter faciundum eisdem veniat, obliviosae extempulo fiunt, meminisse nequeunt.
(티투스 마키우스 플라우투스, Miles Gloriosus, act 3, scene 315)
Spiritus sanctus qui est spiritus veritatis, spiritusque sapientiae, non potest audire Filio loquente quae nescit, cum hoc ipsum sit quod profertur a Filio, id est procedens Deus de Deo, Spiritus veritatis procedens a veritate, consolator manens de consolatore.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 54:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION