라틴어 문장 검색

Graeca enim monosyllaba, quae ad nos transeunt, crescunt in obliquis casibus et in genetivo et dativo tantum singularibus ultimae syllabae accentum dant, ut 'Panos Pani, lyncos lynci'. plurales etiam isti duo ita habent accentum, licet ad nos transire non possint.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA SECVNDA., commline 3113)
stupefactae carmine lynces animalia, tamquam panthe- rae, in tutela Liberi.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA OCTAVA., commline 31)
"torva Mimalloneis implerunt cornua bombis, et raptum vitulo caput ablatura superbo Bassaris, et lyncem Maenas flexura corymbis euhion ingeminat, reparabilis adsonat echo!"
(페르시우스, 풍자, satire 174)
inaudito enim more pueri capillati attulerunt unguentum in argentea pelve pedesque recumbentium unxerunt, cum ante crura talosque corollis vinxissent.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 70:17)
Quem circa tigres simulacraque inania lyncum pictarumque iacent fera corpora pantherarum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 58:59)
Penthea tu, venerande, bipenniferumque Lycurgum sacrilegos mactas, Tyrrhenaque mittis in aequor corpora, tu biiugum pictis insignia frenis colla premis lyncum;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 3:7)
Ac prior, "Heus" inquit "iuvenes, monstrate mearum vidistis si quam hic errantem forte sororum, succinctam pharetra et maculosae tegmine lyncis, aut spumantis apri cursum clamore prementem."
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 1권 21:5)
Pastorem Musam Damonis et Alphesiboei - immemor herbarum quos est mirata iuvenca certantis, quorum stupefactae carmine lynces, et mutata suos requierunt flumina cursus - Illonis Musam dicemus et Alphesiboei.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA VIII. DAMON, ALPHESIBOEUS1)
Quid lynces Bacchi variae et genus acre luporum atque canum?
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 3권 10:14)
et modo solvebam nostra de fronte corollas ponebamque tuis, Cynthia, temporibus;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 38)
Quae fueram magnis olim patefacta triumphis, ianua Patriciae vota Pudicitiae, cuius inaurati celebrarunt limina currus, captorum lacrimis umida supplicibus, nunc ego, nocturnis potorum saucia rixis, pulsata indignis saepe queror manibus, et mihi non desunt turpes pendere corollae semper et exclusi signa iacere faces.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 161)
ac veluti folia arentis liquere corollas, quae passim calathis strata natare vides, sic nobis, qui nunc magnum spiramus amantes, forsitan includet crastina fata dies.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 1533)
me iuvet hesternis positum languere corollis, quem tetigit iactu certus ad ossa deus.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 34b17)
te quoque enim non esse rudem testatur in astris lyncibus ad caelum vecta Ariadna tuis.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 176)
iuvat ire per corollas alabastra ventilantes;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius Tonantio suo salutem. 5:20)

SEARCH

MENU NAVIGATION