도구

도구

라틴어 문장 검색

Movet enim mihi Avienus noster nominis quaestionem, et ita originem eius efflagitat, tamquam fides ab eo generis exigenda sit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 5:3)
sic Messala tuus, Aviene, dictus a cognomento Valerii Maximi qui, postquam Messanam urbem Siciliae nobilissimam cepit, Messala cognominatus est.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 26:3)
Cum igitur consedissent, Horus Avienum intuens, quem familiarius frequentare solitus erat:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 13:3)
Hic Avienus in Praetextatum expectationem consulentis remittens:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 17:1)
Hic Avienus:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 1:1)
Cave aestimes, mi Aviene, poetarum gregem, cum de dis fabulantur, non ab adytis plerumque philosophiae semina mutuari.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 2:2)
Avienus:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 20:1)
Hic ubi modestus edendi modus cessare fecit castimoniam ferculorum et convivalis laetitia minusculis poculis oriebatur, Avienus ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 1:1)
Sed quorsum tibi, Aviene, hoc tendit exemplum?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 4:3)
Inde Avienus:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 9:1)
Dicente adhuc Symmacho et, ut videbatur, plura dicturo intercedens Avienus, ut fieri in sermonibus convivalibus solet:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 14:1)
Permitte, Aviene, Symmachus explicet de his quos iam nominaverat dicta Ciceronis:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 15:2)
Reticente Avieno Symmachus:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 16:1)
Sed perge, Aviene:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 16:6)
His dictis et excitata laetitia cum in Avieno memoria florida et amoenitas laudaretur ingenii, mensas secundas minister admovit.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VIII. 1:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION