라틴어 문장 검색

alterum est deliberativum, tertium iudiciale.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 62:1)
hanc ita dividit, de appetendis et fugiendis, quae est pars deliberativa;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 139:5)
horum aliqua in demonstrativa, deliberativa, iudiciali materia utique tractatur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 164:4)
deliberativas quoque miror a sola utilitate finitas.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 218:1)
ergo pars deliberativa, quae eadem suasoria dicitur, de tempore futuro consultans quaerit etiam de praeterito.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 223:1)
nam et rogare, indicare, rationem reddere et alia, de quibus supra dictum est, varie atque ut res tulit in materia iudiciali, deliberativa, demonstrativa, solemus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 270:3)
alia veris consiliis ratio est, ideoque Theophrastus quam maxime remotum ab omni adfectione in deliberativo genere voluit esse sermonem, secutus in hoc auctoritatem praeceptoris sui, quanquam dissentire ab eo non timide solet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 279:1)
quodsi quando apud aliumve, cui utrum velit liceat, erit, morte eum, pro quo loquemur, clementi tamen servandum esse vel talem, primum omnium non erit res nobis cum adversario sed cum iudice, deinde forma deliberativae magis materiae quam iudicialis utemur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 294:1)
eas in tribus fere generibus, demonstrativo, deliberative, iudicialique reperiri;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 8:3)
atque, ut a prima divisione ordiar, non idem demonstrativis et deliberativis et iudicialibus causis conveniet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 75:4)
et permissio rursus alia dubitatio et improvisum quiddam;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 36:1)
paene idem fons est illius, quam permissionem vocant, qui communicationis, cum aliqua ipsis iudicibus relinquimus aestimanda, aliqua nonnunquam adversariis quoque, ut Calvus Vatinio, perfrica frontem et dic te digniorem, qui praetor fieres, quam Catonem.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 72:1)
ut imminutio, improvisum, imago, sibi ipsi responsio, digressio, permissio, contrarium (hoc enim puto, quod dicitur ἐναντιότησ), sumpta ex adverso probatio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 244:4)
redire itaque eosdem legatos ad consulem et Africanum iusserunt et petere ut, si dare vere pacem, non tantum ostendere, frustrantes spem miserorum, vellent, aut ex summa pecuniae demerent aut permissionem extra civium corpora fieri iuberent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 65:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION