도구

도구

라틴어 문장 검색

Atqui necesse est cum sint di (si modo sunt, ut profecto sunt) animantis esse, nec solum animantes sed etiam rationis compotes inter seque quasi civili conciliatione et societate coniunctos, unum mundum ut communem rem publicam atque urbem aliquam regentis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 78:1)
Ad summam, ne agam de singulis, communem totius generis hominum conciliationem et consociationem colere, tueri, servare debemus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 191:2)
Illa autem, quae aut conciliationis causa leniter aut permotionis vehementer aguntur, contrariis commotionibus auferenda sunt, ut odio benevolentia, ut misericordia invidia tollatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 216:1)
sin autem in conciliatione aut in permotione causa est, ad eam me potissimum partem, quae maxime movere animos hominum potest, confero.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 292:4)
eaeque causae sunt ad augendum et ad ornandum gravissimae atque plenissimae, quae plurimos exitus dant ad eius modi digressionem, ut eis locis uti liceat, quibus animorum impetus eorum, qui audiant, aut impellantur aut reflectantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 312:2)
et ab re digressio, in qua cum fuerit delectatio, tum reditus ad rem aptus et concinnus esse debebit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 203:1)
Est etiam gradatio quaedam et conversio et verborum concinna transgressio et contrarium et dissolutum et declinatio et reprehensio et exclamatio et imminutio et quod in multis casibus ponitur et quod de singulis rebus propositis ductum refertur ad singula et ad propositum subiecta ratio et item in distributis supposita ratio et permissio et rursum alia dubitatio et improvisum quiddam et dinumeratio et alia correctio et dissipatio et continuatum et interruptum et imago et sibi ipsi responsio et immutatio et diiunctio et ordo et relatio et digressio et circumscriptio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 207:1)
firmamenta ad fidem posita aut per se diluenda aut obscuranda aut digressionibus obruenda;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 5장 1:5)
his de causis hoc maximum malum quod te non vidi, quo nihil amantissimis et coniunctissimis fratribus acerbius, miserius videtur accidere potuisse, minus acerbum, minus miserum fuit quam fuisset cum cons gressio tum vero digressio nostra.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, LIBER PRIMVS, letter 3 4:6)
honeste autem vivere, quod ducatur a conciliatione naturae, Zeno statuit fine esse bonorum, qui inventor et princeps Stoicorum fuit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 176:5)
Franciscus quodammodo “per universalem conciliationem ad singula refigurabat ad innocentiae statum”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 87:10)
naM et concitanda et lenienda frequenter est ira, et ad metum, cupiditatem, odium, conciliationem impellendi animi.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 229:2)
nam honestum quidem ad conciliationem satis per se valet, admirabili et turpi remediis opus est.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 50:3)
interdum per digressionem decoris gratia, qualis rursus in Verrem de Proserpina, In his quondam locis mater filiam quaesisse dicitur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 108:3)
nam quidquid dicitur illas quinque quas fecimus partes, egressio est, indignatio, miseratio, invidia, convicium, excusatio, conciliatio, maledictorum refutatio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 237:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION