도구

도구

라틴어 문장 검색

sed tamen spiritus eorum, postquam fuerit in se dilatatus, et majorem adeo dilatationem concupierit, trudit plane et agit partes crassiores in liquidum.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 228:2)
eumque motum ita reprimere et in se vertere, ut dilatatio illa non procedat aequaliter, sed partim obtineat, partim retrudatur;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 251:4)
Similiter, si natura inquisita sit aeternum aut incorruptibile, deest affirmativa universalis hic apud nos.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 327:4)
Neque enim praedicari potest Aeternum aut Incorruptibile de aliquo corpore eorum quae infra coelestia sunt, aut supra interiora terrae.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 327:5)
in incorruptibili, aurum, quod proxime accedit.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 327:8)
sed factus est maxima ex parte per dilatationem aquae ex calore ignis.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 394:15)
Nec minus ipsae compressiones et dilatationes et eruptiones corporum fiunt, aliae velocius, aliae tardius, pro natura corporis et motus, sed per momenta certa.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 430:8)
Cujus causa pro certo illa est, quod motus dilatationis pulveris, qui impellit, multis partibus sit pernicior, quam motus gravitatis per quem fieri possit aliqua resistentia;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 433:3)
Etenim in Motu Libertatis, corpora novum dimensum sive novam sphaeram sive novam dilatationem aut contractionem (haec enim verborum varietas idem innuit) exhorrent, respuunt, fugiunt, et resilire ac veterem consistentiam recuperare totis viribus contendunt.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 445:3)
nec post dilatationem nonnullam de reditu curat, nisi per admotionem frigidi ad eam invitetur;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 445:10)
Aliquando autem sinuatio requiritur, et angustiatio, et dilatatio per vices, et hujusmodi.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 489:6)
Item, si mundus esset aeternus, tunc infiniti homines essent generati et corrupti, homine autem corrupto manet substantia quae in corpore erat, anima [scilicet] rationalis, cum ipsa sit ingenerabilis et incorruptibilis, et sic tales substantiae infinitae essent simul in actu;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 10:1)
<1> Omne incorruptibile habet virtutem ut sit semper;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 19:1)
quia si talem virtutem non haberet, incorruptibile non esset.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 19:2)
Si utroque istorum modorum intelligitur incorruptibile, tunc vera est propositio maior quae dicit:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 65:6)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION