라틴어 문장 검색

Qua in re quanto universi me unum antistatis, tanto vobis quam mihi maiorem iniuriam atque contumeliam facit, Quirites, et quanto probi iniuriam facilius accipiunt quam alteri tradunt, tanto ille vobis quam mihi peiorem honorem habuit;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, IX 5:1)
hic Hyperionio Solem de semine nasci fecerat et pariter, forma sed dispare, Lunam, aurorae noctisque duces;
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER SECUNDUS 2:25)
distinctos senatus et equitum census, non quia diversi natura, sed ut locis ordi- nibus dignationibus antistent, ita iis quae ad requiem animi aut salubritatem corporum parentur, nisi forte clarissimo cuique pluris curas, maiora pericula subeunda, delenimentis curarum et periculorum carendum esse.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 33장10)
in his autem cognitum est, quanto antestaret eloquentia innocentiae.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 1장 2:1)
Verani, omnibus e meis amicis antistans mihi milibus trecentis, venistine domum ad tuos penates fratresque unanimos anumque matrem?
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Lyrics , Poem 91)
"in hoc regio 1 antistat loco:"
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 14:30)
Herculis antistare autem si facta putabis, longius a vera multo ratione ferere.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 1:10)
Si pudor quaeritur, si probitas, si fides, Mancinus haec attulit, si ratio, consilium, prudentia, Pompeius antistat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 39:7)
si dispares, quid intersit, et cur non aeque in oratione atque in versu numerus appareat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 54장7)
& insignis ejus quantitas meo computo collocavit disparentes Cometas satis longè infra Jovem.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 39~40 14:5)
ob splendorem Lunae crescentis disparuit. Jan. 25.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 39~40 17:31)
belle erit, etiam si omnia hoc anno tempestas dispare pallavit:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 46:8)
Bis septem spicae, vaccae totidem Pharaoni per somnum visae portendunt dispare forma uberis atque famis duo per septennia tempus instare;
(프루덴티우스, Tituli Historiarum 1 (dittochaeon), Somnium Pharaonis1)
dum putat esse Deum qui prava effinxerit olim, et qui recta itidem condens induxerit, ambos autumat esse Deos natura dispare summos.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 18)
aut unus Deus est, rerum cui summa potestas, aut quae iam duo sunt minuuntur dispare summa, porro nihil summum nisi plenis viribus unum, distantes quoniam, proprium dum quisque revulso vindicat imperio, nec summa nec omnia possunt, ius varium non est plenum, quia non habet alter quidquid dispar habet;
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 110)

SEARCH

MENU NAVIGATION