라틴어 문장 검색

dispeream, nisummosses omnis.
(호라티우스의 풍자, 1권, 09장50)
ut cibus, in membra atque artus cum diditur omnis, disperit atque aliam naturam sufficit ex se, sic anima atque animus quamvis [est] integra recens [in] corpus eunt, tamen in manando dissoluuntur, dum quasi per caulas omnis diduntur in artus particulae quibus haec animi natura creatur, quae nunc in nostro dominatur corpore nata ex illa quae tunc periit partita per artus.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 17:10)
semper enim nova se radiorum lumina fundunt primaque dispereunt, quasi in ignem lana trahatur.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 13:11)
est itaque ut serpens, hominis quae tacta salivis disperit ac sese mandendo conficit ipsa.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 23:9)
nam primum quicquid fulgoris disperit ei, quo cumque accidit.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 10:2)
id licet hinc cognoscere possis, quod simul ac primum nubes succedere soli coepere et radios inter quasi rumpere lucis, extemplo inferior pars horum disperit omnis terraque inumbratur qua nimbi cumque feruntur;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 10:3)
Dispeream, si non hic Decianus erit.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XXXIX2)
Si non mentiris, Classice, dispeream.
(마르티알리스, 에피그램집, 2권, LXIX2)
I, tibi dispereas, Gaure:
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, LXXXII4)
Si scio, dispeream, qui sit Athenagoras.
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, XCVb2)
Dispeream, si tu Pyladi praestare matellam Dignus es aut porcos pascere Pirithoi.
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, XI2)
Dispeream, ni scis, mentula quid sapiat.
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, XC4)
adverbio 'hodie', non 'hac die'. ceterum 'diecula' nihil praeiudicat, quia multa deminutiva recedunt a nominibus primae positionis, ut 'scutum' 'scutula', 'canis' 'canicula', 'rana' 'ranunculus'. ineluctabile quod nemo eluctari possit ut effugiat, cum decem annis luctati simus.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 3248)
Quis est, qui ranunculos hoc videre suspicari possit?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 24:3)
sed inest in ranunculis vis et natura quaedam significans aliquid per se ipsa satis certa, cognitioni autem hominum obscurior.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 24:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION