라틴어 문장 검색

Quae tamen refectio harundineti caeca est, quia non apparet in terra quid aut tollendum sit aut relinquendum;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 32장 4:3)
sed macies eius cinere vel alio stercore iuvanda est, propter quod caesum plerique incendunt harundinetum.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 32장 5:5)
Id autem genus dumeta potius, quam campestrem 6 situm desiderat:
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 7권, 6장 1:2)
ut ad deuerticulum uentum est, dimissis equis inter fruticeta ac uepres per harundineti semitam aegre nec nisi strata sub pedibus ueste ad auersum uillae parietem euasit.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Nero, 48장 3:1)
ludus et ille deo, pavidum praesepibus aufert cum pecus et profugi sternunt dumeta iuvenci.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Tertius. 62:1)
Opportuna tamen valli pars visa propinqui, Quam Minuci castella vocant, et confraga densis Arboribus dumeta tegunt.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 2:3)
gregibus dumeta carerent:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 8:87)
ac tota teguntur Pergama dumetis:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 10:14)
qui tamen a Gallis obsidebantur etiam id penetrare cupientibus, quos alii per dumeta et saxa aspera, alii per cuniculos dicunt conatos ascendere.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM OCTAVVM COMMENTARIVS., commline 6528)
dumeta frutices.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 151)
Quod cum efficere vultis, in dumeta conrepitis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 68:8)
cum sit enim campus in quo exultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et Stoicorum dumeta compellimus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 150:2)
cuius ego quaestor ignoratum ab Syracusanis, cum esse omnino negarent, saeptum undique et vestitum vepribus et dumetis indagavi sepulcrum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 64:2)
et cultor nemorum, cui pinguia Ceae ter centum nivei tondent dumeta iuvenci;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 1:6)
hinc avidus stetit Volcanus, hinc matrona Iuno et numquam umeris positurus arcum qui rore puro Castaliae lavit crinis solutos, qui Lyciae tenet dumeta natalemque silvam Delius et Patareus Apollo.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 414)

SEARCH

MENU NAVIGATION