도구

도구

라틴어 문장 검색

ens autem aeternum nullum sequitur in duratione;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 2:4)
si ergo mundus esset aeternus, mundus adaequaretur Deo in duratione;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 3:2)
ergo virtus caeli non facit durationem aeternam, ergo caelum non est aeternum, ergo nec totus mundus, cum mundus non praecedat caelum.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 4:3)
Item, Deus praecedit mundum secundum naturam, in Deo autem idem est natura et duratio;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 5:1)
ergo Deus praecedit mundum secundum durationem.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 5:2)
licet effectus sequatur suam causam naturaliter, potest tamen simul esse cum sua causa in duratione;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 13:5)
Maior patet, quia prioritas et posterioritas naturae et simultas durationis compatiuntur se.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 13:8)
cum igitur nihil in duratione potest praecedere illud quod est aeternum, igitur effectus potest esse coaeternus suae causae;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 14:4)
quod non esset, nisi effectus posset esse simul cum sua causa in duratione.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 15:3)
res autem per totam durationem ad quam virtus sua essendi se extendit:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 19:5)
<2> Item, illud est aeternum quod non habet ante se aliquam durationem:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 20:1)
omne enim novum habet ante se aliquam durationem;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 20:2)
sed mundus ante se nullam habuit durationem, quoniam non tempus:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 20:3)
neque erat aeternitas ante mundum, quoniam illud nunquam est quod habet ante se aeternam durationem;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 20:5)
si ergo ante mundum fuisset aeterna duratio, mundus nunquam fuisset.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 20:6)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION