도구

도구

라틴어 문장 검색

etenim ex rerum cognitione efflorescat et redundet oportet oratio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 20:2)
cui quidem ad summam gloriam eloquentiae efflorescenti ferro erepta vita est et poena temeritatis non sine magno rei publicae malo constituta.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 11:4)
Etenim, sicut ille suspicatur, et ex istis modis, quibus hic usitatus versus efficitur, post anapaestus, procerior quidam numerus, effloruit, inde ille licentior et divitior fluxit dithyrambus, cuius membra et pedes, ut ait idem, sunt in omni locupleti oratione diffusa;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 185:1)
expositae tibi omnes sunt oratoriae partitiones, quae quidem e media illa nostra Academia effloruerunt, neque sine ea aut inveniri aut intellegi aut tractari possunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 40장 1:1)
hinc illa cognitio virtutis existit, efflorescunt genera partesque virtutum, invenitur, quid sit quod natura spectet extremum in bonis, quid in malis ultumum, quo referenda sint officia, quae degendae aetatis ratio deligenda.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 71:2)
Tum primum siccis aer fervoribus ustus canduit, et ventis glacies adstricta pependit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 16:3)
Tum vero Phaethon cunctis e partibus orbem adspicit accensum nec tantos sustinet aestus, ferventesque auras velut e fornace profunda ore trahit currusque suos candescere sentit;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 19:1)
Sed tamen erubuit, subitusque invita notavit ora rubor rursusque evanuit, ut solet aer purpureus fieri, cum primum aurora movetur, et breve post tempus candescere solis ab ortu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 5:12)
tum deinde efflorescat non multum inter se distantium tempore oratorum ingens proventus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 177:1)
quidquid Romana facundia habet quod insolenti Graeciae aut opponat aut praeferat circa Ciceronem effloruit;
(세네카, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum liber I., chapter pr 6:7)
quid mea si canis aetas candesceret annis, et faceret scissas languida ruga genas?
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 18b1)
"Lygdamus uratur - candescat lamina uernae - sensi ego, cum insidiis pallida uina bibi - at Nomas - arcanas tollat uersuta saliuas;"
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 721)
"nimirum Martius anguis, quaeque novis proavum tellus effloruit armis - hinc animi tristes nimiusque in pectore Mavors, et de matre nihil, sponte en ultroque peremptus inrumpis maestas Fatis nolentibus umbras."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권365)
Sic ego sim, liceatque caput candescere canis, Temporis et prisci facta referre senem.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 1025)
ferrea lamna sumatur, eo minium inponatur, ad ignem conlocetur, donec lamna candescat.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER SEPTIMUS, 9장16)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION