라틴어 문장 검색

Capiet Numantiam Scipio, ne illa quidem eversa vera est haec enuntiatio:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 40:5)
Sed ex aeternitate vera fuit haec enuntiatio:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 54:2)
nisi forte volumus Epicureorum opinionem sequi, qui tales enuntiationes nec veras nec falsas esse dicunt aut, cum id pudet, illud tamen dicunt, quod est inpudentius, veras esse ex contrariis diiunctiones, sed, quae in his enuntiata essent, eorum neutrum esse verum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 54:5)
tenebitur id, quod a Chrysippo defenditur, omnem enuntiationem aut veram aut falsam esse;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 55:5)
Memmius autem dirempta coitione invito Calvino plane refrixerat et eo magis nunc totus iacet quod iam intellegebamus enuntiationem illam Memmi valde Caesari displicere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER QVARTVS AD ATTICVM, letter 17 6:1)
quin et contrariae leges et ratiocinativus status, id est syllogismos, et plerumque scripti et voluntatis aequo nitantur (nisi quod hic tertius aliquando coniecturam accipit, quid senserit legis constitutor);
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 126:1)
horum deinde fecerunt species, ita ut legali subiicerent finitionem et alios, qui ex scripto ducuntur, legum contrariarum, quae ἀντινομία dicitur, et scripti et sententiae vel voluntatis, id est κατα` ῥητο`ν και` διάνοιαν et quam nos varie translativam, transumptivam, transpositivam vocamus, συλλογισμόν quem accipimus ratiocinativum vel collectivum, ambiguitatis, quae ἀμφιβολία nominatur;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 129:1)
legales autem quaestiones has fecit, scripti et voluntatis (quam ipse vocat κατα` ῥητο`ν και` ὑπεξαίρεσιν, id est dictum et exceptionem, quorum prius ei cum omnibus commune est, exceptionis nomen minus usitatum), ratiocinativum, ambiguitatis, legum contrariarum.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 144:1)
in legalibus quoque quaestionibus nullum putat esse, qui dicatur ratiocinativus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 145:2)
nam et statum syllogisticum ratiocinativum appellat, exemplisque utitur philosophorum.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 100:2)
ratiocinativa seu collectiva quaestio orietur, an restitutio pro sublatione iudicii sit et proinde valeat, ac si iudicium non fuisset.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 66:1)
finitio igitur est rei propositae propria et dilucida et breviter comprehensa verbis enuntiatio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 130:3)
quod ratione colligitur, ratiocinativus dicitur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 243:2)
scripto, de verborum vi aut voluntate, in quibus vis tum causarum tum actionum inspici soleat, quae aut scripti et voluntatis aut ratiocinativa aut ambiguitatis aut legum contrariarum specie continentur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 12:3)
ante omnia igitur illi, qui totidem figuras putant quot adfectus, repudiandi, non quia adfectus non sit quaedam qualitas mentis, sed quia figura, quam non communiter, sed proprie nominamus, non sit simplex rei cuiuscunque enuntiatio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 24:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION