라틴어 문장 검색

"namque saxum immani magnitudine procerum et inaccessa salebritate lubricum mediis e faucibus lapidis fontes horridos evomebat, qui statim proni foraminis lacunis editi perque proclive delapsi et angusti canalis exaratocontecti tramite proxumam convallem latenter incidebant."
(아풀레이우스, 변신, 6권 1:105)
Rependitur quippe et compensatur leve damnum delibatae honestatis maiore alia gravioreque in adiuvando amico honestate, minimaque illa labes et quasi lacuna famae munimentis partarum amico utilitatium solidatur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, III 24:2)
eo flatu aquam omnem in locis in quibus colebant exaruisse;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XI 6:1)
"Ecce lacuna uetus", uulpes ait, "est ubi suetus, Hunc ubi predonem poteris punire leonem".
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XIV. De uulpe et leone 15:13)
Inde nec impune petit impiger ima lacunae, Sed racione perit, dum rem sub ymagine querit.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XIV. De uulpe et leone 15:15)
Per nemorum sentes draco, simia, uir fugientes, Ictu fortunae cecidere sub ima lacunae.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XIX. De uiro, dracone et simia 20:4)
Vinea exaruit, et ficus elanguit, malogranatum et palma et malum et omnia ligna agri aruerunt, quia evanuit gaudium a filiis hominum.
(불가타 성경, 요엘서, 1장12)
Computruerunt semina subtus glebas suas, demolita sunt horrea, dissipatae sunt apothecae, eo quod exaruit triticum.
(불가타 성경, 요엘서, 1장17)
Et paravit Deus vermem, cum surgeret aurora in crastinum, et percussit hederam, quae exaruit.
(불가타 성경, 요나서, 4장7)
In pag. 401 v. 10 post longitudine lacuna statuenda est Intercidit enim scamni definitio.
(보이티우스, De Arithmetica, Prefationes, Praefatio Editoris 5:13)
Quae si beatos explicare possunt, nihil causae est quin pecudes quoque beatae esse dicantur, quarum omnis ad explendam corporalem lacunam festinat intentio.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIII 1:5)
— Atqui non est quod de hoc quoque possis ambigere, cum herbas atque arbores intuearis primum sibi conuenientibus innasci locis, ubi, quantum earum natura queat, cito exarescere atque interire non possint.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:5)
qui tamen fontes a quibusdam praesidiis aberant longius et celeriter aestibus exarescebant.
(카이사르, 내란기, 3권 49:7)
Quo facto repente perennis exaruit fons tantamque attulit oppidanis salutis desperationem, ut id non hominum consilio, sed deorum voluntate factum putarent. Itaque se necessitate coacti tradiderunt.
(카이사르, 갈리아 전기, 8권, 44장5)
Ea res et levis est et refrigerando pituitam coercet, et non exarescit, et glutinari oculum non patitur.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber VI, 6장57)

SEARCH

MENU NAVIGATION