라틴어 문장 검색

Et nota quod, sicut occasione opum temporalium atque divitiarum prædictabona et infinita alia consequimur, ita amissis opibus atque divitiis paupertatematque indigentiam et necessitatem incurrimus, atque omnia mala sustinerecogimur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 252:7)
" Indigentia namque mendicitatem inducit, de quaInnocentius in libro de Contemptu Mundi ait:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 254:27)
Hijs itaque notatis et diligenter inspectis circa divitias et paupertatematque indigentiam et necessitatem atque fortunam, non consulo tibi, utin divitiis nimis confidas, nec eas in guerra facienda consumas.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 258:4)
Neque timor, neque dolor, neque mors, neque aliquidquod extrinsecus hujusmodi accidere possit tam est contra natura quam exalieno incomodo suum augeri commodum, maxime de exiguitate mendici;
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 26:3)
Primum ergo indigentia est, et fames:
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 9장 3:7)
Nam etsi fuerunt illi multitudini permixti inopes vel mendici, qui simul clamabant et de vestra venerabili redundantia indigentiae suae supplementum sperabant, nec ista, ut arbitror, cupiditas turpis est.
(아우구스티누스, 편지들, 33. (A. D. 411 Epist. CXXVI) Dominae Sanctae Ac Venerabili Famulae Dei Albinae Augustinus In Domino salutem 7:12)
Ego autem etsi in me non agnosco praeconia de me tua, quae tuae benignitatis epistula continet, benivolo tamen animo erga exiguitatem meam ingratus esse non possum, simul admonens ut potius ores pro me, quo talis a domino fiam, qualem me iam esse arbitraris.
(아우구스티누스, 편지들, 36. (A. D. 413 Epist. CXLVI) Domino Dilectissimo et Desiderantissimo Fratri Pelagio Augustinus In Domino salutem3)
VERUM est profecto quod observato rerum usu sapientes viri dixere, multis egere qui multa habeat, magnamque indigentiam nasci non ex inopia magna, sed ex magna copia;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, VIII 2:1)
Utraque lex ad pecunias corrogandas spectabat, cuius rei iam a principio regni sui rex immemor non erat, atque ad finem regni felicius ei cessiset si providentia ista matutina (quae ab indigentia omni, propter quam necesse haberet subditos suos gravare, eum muniebat) potuisset una ingenium eius in hac parte fraenare et temperare.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 20:6)
Neque enim mores eius instabiles, et conatus ob indigentiam suam semper fere inutiles, adhuc noti erant.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM TERTIUM 8:19)
Neque tamen proculdubio haec contumacia ex indigentia mera illius populi manavit, sed etiam ex inveterato studio partium quod illis regionibus penitus insederat, ubi memoria Richardi Tertii adhuc in tanto vigore erat ut tanquam faeces quaedam acres in animis hominum, veluti in fundo vasis, subsiderent, quae, si vas paululum agitaretur, in sursum ascendebant.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUARTUM 1:4)
Exemplum Brugarum reliqua oppida quae defecerant secuta sunt, ita ut Maximilianus a periculo iam liber esset, ab indigentia autem (prout ipse res suas administrabat) nunquam.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUINTUM 13:4)
et postquam nullum dari finem repetitionibus observaverit, quamque homines eadem agant et loquantur, ab admiratione varietatis transibit ad miraculum indigentiae et paucitatis earum rerum quae hominum mentes adhuc tenuerunt et occuparunt.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 197:2)
6. Sit Motus Sextus, motus quem nominamus Motum ad Lucrum, sive Motum Indigentiae.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 447:1)
Differt autem iste motus a motu indigentiae, in duobus.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 450:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION