도구

도구

라틴어 문장 검색

contra quos omnis dicendum breviter existimo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER PRIMUS 3:1)
ad Atticorum igitur auris teretes et religiosas qui se accommodant, ei sunt existimandi Attice dicere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 9장 1:1)
Non est nunc quod existimes me dicere Timoneas cenas et pauperum cellas, et quicquid aliud est, per quod luxuria divitiarum taedio ludit;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 2, letter 18 7:1)
Adesse tempus existimo, pauca dicere quae de terrae pulsibus coniectura veteres collegerunt.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVII, 7장 9:1)
Plancio dixit, ita existimavit - sed verba prius, de quibus iudicium ab eo factum est, ipsa ponam:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, IV 4:1)
Et quidem verba ipsa legis dicam, ne existimes invidiam me istam forte formidare:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, I 50:1)
Tertium et ultimum hoc est, nugas meros dico si quis existimet mutuationem pecuniarum facilem, non admisso foenore, fieri posse.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXXIX. [= English XLI] DE USURA SIVE FOENERE 5:12)
Etiam L. Torquatus elegans in dicendo, in existimando admodum prudens, toto genere perurbanus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 68장 1:3)
sed lustremus animo non has maximas artis, quibus qui carebant inertes a maioribus nominabantur, sed quaero num existimes, non dico Homerum, Archilochum, Pindarum, sed Phidian, Polyclitum, Zeuxim ad voluptatem artes suas direxisse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER SECUNDUS 148:1)
Tum Crassus 'atqui arbitror, Sulpici, cum audieris, non tam te haec admiraturum, quae dixero, quam existimaturum tum, cum ea audire cupiebas, causam cur cuperes non fuisse;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 137:1)
Quodsi falluntur ii, qui nihil sine aliqua probabili coniectura ac ratione dicunt, quid existimandum est de coniectura eorum, qui extis aut avibus aut ostentis aut oraclis aut somniis futura praesentiunt?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 22:5)
quodsi falluntur ei qui nihil sine aliqua probabili coniectura ac ratione dicunt, quid existimandum est de coniectura eorum, qui extis aut avibus aut ostentis aut oraclis aut somniis futura praesentiunt?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 22:4)
magna haec, et nimium fortasse, Graeci putant vel tum potius putabant, isque, qui hoc Diagorae dixit, permagnum existimans tris Olympionicas una e domo prodire cunctari illum diutius in vita fortunae obiectum inutile putabat ipsi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 110:3)
ideoque diligentiores sibi sunt visi, qui, cum de rhetorice idem sentirent, existimaverunt eam vim dicendo persuadendi.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 219:1)
Nunc me putas de Stoicis dicere, qui existimant animam hominis magno pondere extriti permanere non posse et statim spargi, quia non fuerit illi exitus liber ?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 57 7:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION