도구

도구

라틴어 문장 검색

est enim exornatio alicuius convenientis additio.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 10:3)
ex quibus ille Menippus fuit, cuius libros M. Varro in saturis aemulatus est, quas alii Cynicas, ipse appellat Menippeas.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 42:2)
Virgilius omne hoc genus pulcherrime aemulatus est.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIV. 15:1)
Ponam itaque Virgilianos versus, mox et inde Sophoclis quos Maro aemulatus est.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 8:2)
sic tria haec genera iudici deliberationis exornationis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 3장 3:5)
P. Delectationem in exornatione, in iudicio aut saevitiam aut clementiam iudicis, in suasione aut spem aut reformidationem deliberantis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 4장 1:2)
aut haec inaequabili varietate distinguimus, cum parva magnis simplicia coniunctis obscura dilucidis laeta tristibus incredibilia probabilibus inteximus, quae in exornationem cadunt omnia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 4장 2:5)
Itaque illud superius exornatio dicitur:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 20장 2:4)
Scripsit comoedias Menandrum aliosque aetatis eiusdem aemulatus;
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 21 4:3)
nam confirmatio primae ac secundae partis et exornatio eisdem cedere possunt, quibus subiiciuntur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 355:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION