도구

도구

라틴어 문장 검색

Nunc intuendum est qualiter insolentis arrogantiae ampullositas humanas mentes erigat in tumorem, cujus infirmitatis contagione funesta vitiata [0467B] hominum multitudo, dum se supra se insolenter extollit, infra se ruinosa descendit, sibi derogans arrogando, se deprimens erigendo, se sibi auferens efferendo.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 56:1)
auctoritate superessentialis Usiae, ejusque notionis aeternae, assensu coelestis militiae, naturae etiam, caeterarumque virtutum ministerio [0482A] suffragante, a supernae dilectionis osculo separetur, ingratitudinis exigente merito, a naturae gratia degradetur, a naturalium rerum uniformi concilio segregetur, omnis qui aut legitimum Veneris obliquat incessum, aut gulositatis incurrit naufragium, aut ebrietatis sentit insomnium, aut avaritiae sitiens experitur incendium, aut insolentis arrogantiae umbratile ascendit fastigium, aut praecordiale patitur livoris exitium, aut adulationis amorem communicat fictitium.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 97:2)
Qui in praecipitio arrogantiae exaltatus, spiritum elevationis eructat, in vallem dejectae humilitatis ruinose descendat.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 97:7)
Rex igitur intelligens Turcorum audaciam nimium aggravasse, longe lateque praedam contraxisse, ab assultu raro quievisse, vehementer indignatus convocat universos qui erant in circuitu Jerusalem et omnium civitatum quas possidebat, et ad septingentos congregans equites, peditum quatuor millia, peregrino exercitui jurat et contestatur non ultra Rotgerum et remotos conchristianos principes praestolari, nec longius pati Turcorum arrogantiam et calumnias.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 22:1)
"Quæ scierissine arrogantia postulanti imperties;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 70:16)
sapientiæcupidus et docilis, quæ scieris sine arrogantia postulanti impartiens, quænescieris sine occultatione ignorantiæ tibi benigne postula impertiri.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 6:5)
Tertium genus est peccati quidem minoris, sed supparis arrogantiae eorum scilicet qui datorem bonorum Deum non negant:
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 7장 2:15)
Didicisti ergo humilitatem magis sequi, quam arrogantiam;
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 7장 4:13)
In quo arrogantia nulla, sed humilitas major est, et fructus uberior.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 9장 8:10)
Ingemiscat, siquis vita digressis est dolor, huius arrogantiam facti Fabricius ille Luscinus, sciens qua animi magnitudine Democharen, vel (ut quidam scribunt) Niciam, ministrum reppulerit regium, colloquio occultiore pollicitum, quod Pyrrum Italiam tune bellis saevissimis exurentem, veneno poculis necabit infectis, scripseritque ad regem, ut a citeriore caveret obsequio.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 1장 22:2)
C. etiam Caesar, gravis auctor linguae Latinae, in Anticatone, unius, inquit, arrogantiae, superbiae dominatuque.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, XVI 9:1)
C. autem Caesarem ita Laberii maledicentia et adrogantia offendebat, ut acceptiores sibi esse Publili quam Laberii mimos praedicaret.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XIV 3:1)
denique scientias, non per arrogantiam in humani ingenii cellulis, sed submisse in mundo majore quaerat.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Praefatio 10:12)
lumen experientiae, propter arrogantiam et fastum, ne videatur mens versari in vilibus et fluxis;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 100:7)
Et tamen (quod pessimum est) pusillanimitas ista non sine arrogantia et fastidio se offert.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 207:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION