라틴어 문장 검색

"Interea parentes eius indefesso luctu atque maerore consenescebant latiusque porrecta fama sorores illae maiores cuncta cognorant, propereque maestae atque lugubres deserto Lare certatim ad parentum suorum conspectum affatumque perrexerant."
(아풀레이우스, 변신, 5권31)
"Nec deus amator humi iacentem deserens, involavit proximam cupressum deque eius alto cacumine sic eam graviter commotus affatur:"
(아풀레이우스, 변신, 5권184)
"Sic fatus iubet Mercurium deos omnes ad contionem protinus convocare ac si qui coetu caelestium I defuisset, in poenam decem milium nummum conventum iri pronuntiare."
(아풀레이우스, 변신, 6권 1:167)
Tunc illa nancta solii tudinis damnosam occasionem, prorumpit in audaciam, et ubertim allacrimans laciniaque contegens faciem voce trepida sic eum breviter affatur:
(아풀레이우스, 변신, 10권 3:6)
Spretis luculentis illis suis vehiculis ac posthabitis decoris raedarum carpentis, quae partim confecta, partim revelata, frustra novissimis trahebantur consequiis, equis etiam Thessalicis et aliis iumentis Gallicanis quibus generosa suboles perhibet pretiosam dignitatem, me phaleris aureis et fucatis ephippiis et purpureis tapetis et frenis argenteis et pictilibus balteis et tintinnabulis perargutis exornatum ipse residens amantissime nonnunquam comissimis affatur sermonibus, atque inter alia pleraque summe se delectari profitebatur quod haberet in mel simul et convivam et vectorem.
(아풀레이우스, 변신, 10권 18:4)
Tunc exosculata pressule, non qualia in lupanari solent basiola iactari vel meretricum poscinummia vel adventorum negantinummia, sedi pura atque sincera, instruit, et blandissimos affatus:
(아풀레이우스, 변신, 10권 21:2)
Affatis itaque ex officio singulis, narratisque meis probe et pristinis aerumnis et praesentibus gaudiis, me rursum ad deae gratissimum mihi refero conspectum, aedibusque conductis intra consaeptum templi Larem temporarium mihi constituo, deae ministeriis adhuc privatis appositus contuberniisque sacerdotum individuus et numinis magni cultor inseparabilis.
(아풀레이우스, 변신, 11권 19:1)
An utrumque idem valere voluerit fatum atque naturam et duas res καθ' ἑνο`σ ὑποκειμένου posuerit, an vero diviserit separaritque, ut alios casus natural ferre videatur, alios fatum, considerandum equidem puto, atque id maxime requirendum, qua ratione dixerit accidere multa humanitus posse praeter fatum, quando sic ratio et ordo et insuperabilis quaedam necessitas fati constituitur, ut omnia intra fatum claudenda sint, nisi illud sane Homeri secutus est:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, I 3:2)
Quos hic affatur, dum sic censere rogatur:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXI. De lepore, gatto et pardo 22:7)
Dedecus illatum, longe famis et cruciatum Vindicat iratus lupus, est cui talia fatus:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIII. De ariete canem simulante 24:14)
Quam lupus affatur, dum piscibus his epulatur:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIV. De uulpe et lupo 25:2)
ut stetit ad litus, parvos adfatur alumnos:
(클라우디아누스, Epithalamium de Nuptiis Honorii Augusti 2:77)
illa suum dictis adfatur talibus agmen:
(클라우디아누스, Epithalamium de Nuptiis Honorii Augusti 2:124)
Sic fatus acutum adgreditur lenonis opus, nec segnis ad artem mens erat officiique capax omnesque pudoris hauserat insidias.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Prior 1:55)
Sic fatus clipeo, quantum vix ipse deorum arbiter infesto cum percutit aegida nimbo, intonuit.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 2:104)

SEARCH

MENU NAVIGATION