도구

도구

라틴어 문장 검색

nec dubie prope omnes utique apud antiquos auctoritatis scriptores Aristotelem secuti, qui nomine alio contionalem pro deliberativa appellat, hac partitione contenti fuerunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 48:2)
quarum duae primae deliberativi, duae sequentes demonstrativi, tres ultimae iudicialis generis sunt partes.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 56:3)
alterum est deliberativum, tertium iudiciale.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 62:1)
hanc ita dividit, de appetendis et fugiendis, quae est pars deliberativa;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 139:5)
horum aliqua in demonstrativa, deliberativa, iudiciali materia utique tractatur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 164:4)
deliberativas quoque miror a sola utilitate finitas.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 218:1)
ergo pars deliberativa, quae eadem suasoria dicitur, de tempore futuro consultans quaerit etiam de praeterito.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 223:1)
nam et rogare, indicare, rationem reddere et alia, de quibus supra dictum est, varie atque ut res tulit in materia iudiciali, deliberativa, demonstrativa, solemus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 270:3)
alia veris consiliis ratio est, ideoque Theophrastus quam maxime remotum ab omni adfectione in deliberativo genere voluit esse sermonem, secutus in hoc auctoritatem praeceptoris sui, quanquam dissentire ab eo non timide solet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 279:1)
quodsi quando apud aliumve, cui utrum velit liceat, erit, morte eum, pro quo loquemur, clementi tamen servandum esse vel talem, primum omnium non erit res nobis cum adversario sed cum iudice, deinde forma deliberativae magis materiae quam iudicialis utemur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 294:1)
eas in tribus fere generibus, demonstrativo, deliberative, iudicialique reperiri;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 8:3)
atque, ut a prima divisione ordiar, non idem demonstrativis et deliberativis et iudicialibus causis conveniet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 75:4)
53. Eundem autem respectum habebimus et eodem modo de justicia exhibenda, de forestis deafforestandis vel remanseris forestis quas Henricus pater noster vel Ricardus frater noster afforestaverunt, et de custodiis terrarum que sunt de alieno feodo, cujusmodi custodias hucusque habuimus occasione feodi quod aliquis de nobis tenuit per servicium militare, et de abbaciis que fundate fuerint in feodo alterius quam nostro, in quibus dominus feodi dixerit se jus habere;
(Magna Carta 55:1)
26. Si aliquis tenens de nobis laicum feodum moriatur, et vicecomes vel ballivus noster ostendat litteras nostras patentes de summonicione nostra de debito quod defunctus nobis debuit, liceat vicecomiti vel ballivo nostro attachiare et imbreviare catalla defuncti inventa in laico feodo, ad valenciam illius debiti, per visum legalium hominum, ita tamen quod nichil inde amoveatur, donec persolvatur nobis debitum quod clarum fuerit, et residuum relinquatur executoribus ad faciendum testamentum defuncti;
(Magna Carta 28:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION