라틴어 문장 검색

Quis neget eximiam quoque gloriam saepius fortunae quam virtutis esse beneficium?
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 8권, 10장 21:1)
Dicenda haec fuerunt ad contundendam insolentiam hominum ex fortuna pendentium vindicandumque ius beneficii dandi servis, ut filiis quoque vindicaretur.
(세네카, 행복론, Liber III 125:1)
Non est beneficium, quod ad fortunam spectat.
(세네카, 행복론, Liber IV 11:4)
nec secus quam divino spiritu tactus cum se in mediam contionem intulisset abstinere suetus ante talibus conciliis, Ardeates inquit, veteres amici, novi etiam cives mei, quando et vestrum beneficium ita tulit et fortuna hoc eguit mea, nemo vestrum condicionis meae oblitum processisse putet;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 473:1)
sed huius benefici gratiam, iudices, Fortuna populi Romani et vestra felicitas et di immortales sibi deberi putant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 30장 3:3)
magnoque denuo experimento conprobatum est neminem magis patere fortunae, quam qui plurimis eius beneficiis ornatus iugum eius tota cervice receperit.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 5권, 13장 28:21)
quibus enim pro meis immortalibus beneficiis carissima mea salus et meae fortunae esse debebant, cum propter eorum scelus nihil mihi intra meos parietes tutum, nihil insidiis vacuum viderem, novarum me necessitudinum fidelitate contra veterum perfidiam muniendum putavi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER QVARTVS: AD SER. SVLPICIVM ET CETEROS, letter 14 3:3)
Quam diu me nihil urguet, quam diu fortuna nihil cogit, perdam potius beneficium quam repetam.
(세네카, 행복론, Liber V 126:2)
et ipse fortunam benigno adloquio, comitate invitandi beneficiisque quos poterat sibi conciliando adiuvabat, donec in regiam quoque de eo fama perlata est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 369:2)
At fortuna, quae plerumque eos quos plurimis beneficiis ornavit ad duriorem casum reservat, superiorum temporum dissimilis Euphranorem prosequebatur.
(카이사르, 알렉산드리아 전기 25:6)
non tamen ideo illis beneficium debemus, quod perniciosa illorum consilia fortuna deflexit in melius.
(세네카, 행복론, Liber VI 35:3)
Beneficium enim voluntas nuda non efficit, sed, quod beneficium non esset, si optimae ac plenissimae voluntati fortuna defuisset, id aeque beneficium non est, nisi fortunam voluntas antecessit.
(세네카, 행복론, Liber VI 45:3)
et a fortuna regum sibi in omnibus obsecundante illa tantum beneficia poscentem, quae mage sit suetus oblata praestare quam sumere.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 8권, Sidonius Leoni suo salutem. 5:6)
Aditum mihi ad beneficium tuum dedisti, cuius maiorem partem fortunae debeo, sed hoc ipsum tibi, quod fortunae debere potui.
(세네카, 행복론, Liber VI 62:5)
Non turpiter vincitur beneficiis, si ab his obligatus est, ad quos aut fortunae magnitudo aut eximia virtus aditum redituris ad se beneficiis clusit.
(세네카, 행복론, Liber V 22:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION