라틴어 문장 검색

nam sive quid vinolentum, sive acidum est, id huic morbo alienum est.
(켈수스, 의학에 관하여, 4권, XX De tenuioris intestini morbo. 4:4)
crebrae, ut inter vinolentos, rixae raro conviciis, saepius caede et vulneribus transiguntur.
(코르넬리우스 타키투스, 게르만 족의 기원과 위치, 22장 2:2)
fuisse apud Thraecas, homines vinolentos rebusque veneriis deditos:
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 11장 4:2)
at illi omnes, cum iam nox processisset, vinolenti ab exulibus duce Pelopida sunt interfecti.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 3장 3:1)
animi laxandi causa modo piscabatur hamo, modo talis aut ocellatis nucibusque ludebat cum pueris minutis, quos facie et garrulitate amabilis undique conquirebat, praecipue Mauros et Syros.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 83장 1:2)
3. Accipiunt enim prefati cives ab Ymolensibus lenitatem atque mollitiem, a Ferrarensibus vero et Mutinensibus aliqualem garrulitatem que proprie Lombardorum est:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 138:1)
nam proprie garrulitati assuefacti nullo modo possunt ad vulgare aulicum sine quadam acerbitate venire.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 139:2)
"Oportet autem huiusmodi inreprehensibilem esse, unius uxoris virum, sobrium, pudicum, prudentem, ornatum, hospitalem, dicibilem, non vinolentum, non percussorem, sed modestum."
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 8:15)
Vinolentos sacerdotes et apostolus damnat et vetus lex prohibet.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 11:7)
Crede mihi, quamvis ingentia, Postume, dona Auctoris pereunt garrulitate sui.
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, LII8)
Offendor cunni garrulitate tui.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XVIII5)
Reclusis foribus grandes percidis, Amille, Et te deprendi, cum facis ista, cupis, Ne quid liberti narrent servique paterni Et niger obliqua garrulitate cliens.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, LXII1)
nam apud veteres 'pulverulenta' dicebantur, sicut vinolentum dicimus qui vino plenus est, et temulentum qui temeto plenus est.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DVODECIMVM COMMENTARIVS., commline 4632)
at eius unda cum est pulsa remis, purpurascit, et quidem aquae tinctum quodam modo et infectum alius adultis, alius valentibus alius aegris, alius siccis alius vinulentis Si quando enim nos demersimus ut qui urinantur, aut nihil superum aut obscure admodum cernimus quibus etiam alabaster plenus unguenti putre esse videtur nihil ab homnine percipi posse, nihilque reianzere sapienti nisi diligentissimam inquisitionem veritatis propterea quia si incertis rebus esset assensus etiam si fortasse verae forent liberari errore non posset, quae maxima est culpa sapientis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER SECUNDUS4)
vitiosam enim naturam ab eo sic edomitam et conpressam esse doctrina, ut nemo umquam vinulentum illum, nemo in eo libidinis vestigium viderit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 16:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION