라틴어 문장 검색

aequora sic victor quotiens per rubra Lyaeus navigat, intorquet clavum Silenus et acres adsudant tonsis Satyri taurinaque pulsu Baccharum Bromios invitant tympana remos:
(클라우디아누스, De Consulatu Stilichonis, Liber Tertius 2:180)
at parte ex alia florens volitabat Iacchus cum thiaso satyrorum et Nysigenis silenis te quaerens, Ariadna, tuoque incensus arnore.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 64 9:2)
19. Iam garrulus factus sum:
(단테 알리기에리, Epistolae 81:1)
nam garrulus idem est,nec retinent patulae commissa fideliter aures, et semel emissum uolat inreuocabile uerbum.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1833)
ut male sanosadscripsit Liber Satyris Faunisque poetas,uina fere dulces oluerunt mane Camenae;
(호라티우스의 첫번째 편지, 192)
luxuriantia compescet, nimis aspera sanoleuabit cultu, uirtute carentia tollet,ludentis speciem dabit et torquebitur, ut quinunc Satyrum, nunc agrestem Cyclopa mouetur.
(호라티우스의 두번째 편지, 271)
garrulus atque piger scribendi ferre laborem,scribendi recte:
(호라티우스의 풍자, 1권, 04장6)
garrulus hunc quando consumet cumque:
(호라티우스의 풍자, 1권, 09장35)
difficilem et morosum offendet garrulus:
(호라티우스의 풍자, 2권, 05장61)
Nolo te declamatorem esse et rabulam garrulumque, sed mysterii peritum et sacramentorum Dei tui eruditissimum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 8:4)
Nutrix ipsa non sit temulenta, non lasciva, non garrula;
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 4:24)
Nec mirum, qui multos inescare solitus erat factoque cuneo circumstrepentium garrulorum procedebat in publicum intus Nero, foris Cato, totus ambiguus, ut ex contrariis diversisque naturis unum monstrum novamque bestiam diceres esse conpactum iuxta illud poeticum:
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 18:11)
Quid enim horteris ad conti nentiam, quae placentas desiderat, quae in sinu matris garrula voce balbuttit, cui dulciora sunt mella quam verba?
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 1:2)
non sic igitur mirabere portus quos natura dedit, sed trunca puppe magister interiora petit, Baianae pervia cumbae, tuti stagna sinus, gaudent ibi vertice raso garrula securi narrare pericula nautae.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XII23)
haec loca capripedes Satyros Nymphasque tenere finitimi fingunt et Faunos esse locuntur, quorum noctivago strepitu ludoque iocanti adfirmant volgo taciturna silentia rumpi chordarumque sonos fieri dulcisque querellas, tibia quas fundit digitis pulsata canentum, et genus agricolum late sentiscere, quom Pan pinea semiferi capitis velamina quassans unco saepe labro calamos percurrit hiantis, fistula silvestrem ne cesset fundere musam.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 21:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION