라틴어 문장 검색

Nec tamen herentes maculas abstergere possum, Quas habitus firmi prescriptio longa tuetur, Nam medicina silet, ubi morbi causa senescit, Nec morbi ueteres molimina tarda requirunt.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 26:3)
Cum sic in dubio mens pendet, fluctuat, heret, In medium cuncta medians Concordia sese Profert, in cuius facie deitatis ymago Splendet et humani fastidit tedia uultus.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 12:1)
Exerit ambiguum Seuerinus, quo duce linquens Natalem linguam nostri peregrinat in usum Sermonis logice uirtus ditatque latinum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 6:11)
Mellite uocis Millesius exerit usum Et ueluti quedam cantus encenia donat Auribus et tali mentes effeminat arte.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 14:19)
Instat sexta soror operi, se funditus urget Ad studium, studio reliquis studiosius herens.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 16:1)
Non morbo, non tristicia, non mente magistra Degenerat caput in terram, sed uultus in astris Heret et archanum celi causasque fugaces Venatur uisus, mentis preambulus, illi Nunciat et crebro mentem docet asecla mentis.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 2:2)
Et quamuis species huius tenebrescat eorum Respectu, tamen ad reliquos collata nitorem Exerit et proprio non est fraudata decore.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 10:2)
tandem superato calle, laboris Pondere, cautele studio, regione potitur Qua Venus et Stilbons complexis nexibus herent.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 24:2)
heret Mens animusque fluit, dubitat cum mente uoluntas Ipsa nec in certo defigitur anchora mentis.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 4:2)
Cultibus hiis afflata poli regina caduca Deserit atque Dei secretum consulit, heret Diuinis, mentem terrenis exuit, ipsam Haurit mente Noym, diuini fluminis haustu Ebria, sed pocius dicatur sobria, namque Ebrietas nascens ex tali nectare, plena Sobrietate uiget nec mentem cogit ab usu Degenerare suo, uerum generosius ipsam Erigit, elimans nostre contagia sordis.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 10:1)
Nec mirum si cedit ad hec Prudencia, que sic Excedunt matris Nature iura, quod eius Exuperant cursus, ad que mens defficit, heret Intellectus, hebet racio, sapiencia nutat, Tullius ipse silet, mutescit musa Maronis, Languet Aristotiles, Ptholomei sensus obumbrat.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 18:20)
Diuini fontis Cherubin saciata liquore, Plus sapiunt mentique Dei perfectius herent, Inque Tronis censura Dei librata resultat, In quibus ipse Deus residens examina librat.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 20:12)
Sed postquam ualuit nulla racione stuporis Extirpare malum totamque reducere mentem, Vt Fronesi ferat auxilium totumque soporem Excuciens, reddat mentem cogatque reuerti, Sollicitat precibus propriam regina sororem, Que superum solio residens, celeste profundum Scrutatur solisque Dei penetralibus heret, Cui Racio nichil affirmat, cui sufficit ipsa Credulitas et sola Fides, Racione remota.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 2:5)
Amplius admirans, magis hesitat, amplius herens, Inquirit quo iure poli, qua lege beata Nata patrem, terrena Deum, casura manentem, Flos cedrum, sidus solem, scintilla caminum Proferat, et mellis desudet petra liquorem.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 4:29)
Et ne degeneres scurrili more lacertos Exerat et turpi uexet sua brachia gestu, Aut fastum signans ulnas exemplet in arcum, Admonet illa uirum, uel ne delibet eundo Articulisque pedum terram, uix terrea tangens, Eius legitimo firmat uestigia gressu.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 6:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION