도구

도구

라틴어 문장 검색

sed cum tui muneris sit latentium rerum causas euoluere uelatasque caligine explicare rationes, quaeso uti quae hinc decernas, quoniam hoc me miraculum maxime perturbat, edisseras.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 1:2)
alios mandant palumbos, qui factum edisserant.
(CARMEN IN VICTORIAM PISANORUM70)
In altera editione idem sensit Targa, etiamsi magis hariolando hanc lectionem recepisse videtur quam ratione sibi reddita cur ita scribendum esset.
(켈수스, De Medicina introduction, Adnotatio Critica).1656)
huc ades et tantae nobis edissere causas laetitiae, cui pompa toro tam clara resultet, quae nova dotetur virgo:
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Epithalamium Palladio et Celerinae31)
Quod ipsum numeris sic edisserit:
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 2권, 8장 1:2)
edissere " dixit.
(단테 알리기에리, DANTES ALAGHERI IOHANNI DE VIRGILIO 1:5)
tantum hoc edissere, quo meaegrotare putes animi vitio.
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장214)
O sacris devote senex, quodque arguit aetas, Non neglecte deis, Phariae primordia gentis, Terrarumque situm, vulgique edissere mores, Et ritus formasque deum:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 10권 2:41)
musa mihi causas memora 'mihi' longa hic, alibi brevis, ut mihique haec edissere vera roganti.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 81)
edissere vera hic distinguendum;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 1491)
'edissere' autem ordine cuncta narra, unde qui plane loquuntur dissertores fiunt et diserti vocantur.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 1493)
in docendo edisserendoque subtilior?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 17장 1:9)
qua re sit nobis orator in hoc interpretandi explanandi edisserendi genere mirabilis, sic ut simile nihil viderim;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 39장 3:1)
Nunc illa testabor, non me sortilegos neque eos, qui quaestus causa hariolentur, ne psychomantia quidem, quibus Appius, amicus tuus, uti solebat, agnoscere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 190:1)
nunc illa testabor, non me sortilegos neque eos, qui quaestus causa hariolentur, ne psychomantia quidem, quibus Appius, amicus tuus, uti solebat, agnoscere:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 190:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION