도구

도구

라틴어 문장 검색

Sunt enim, qui, dum nimis timent, ne quasi in dexteram rapti extollantur, in sinistram lapsi demerguntur, et sunt rursus, qui, dum nimis se auferunt a sinistra, ne torpida vacationis mollitia sorbeantur, ex altera parte iactantiae fastu corrupti atque consumpti in fumum favillamque vanescunt.
(아우구스티누스, 편지들, 15. (A. D. 398 Epist. XLVIII) Domino Dilecto et Exoptatissimo Fratri et Conpresbytero Eudoxio et Qui Tecum Sunt Fratribus Augustinus et Qui Mecum Sunt Fratres In Domino salutem 2:5)
QUAENAM esse causa videatur quamobrem terrae tremores fiant, non modo his communibus hominum sensibus opinionibusque incompertum, sed ne inter physicas quidem philosophias satis constitit ventorumne vi accidant specus hiatusque terrae subeuntium an aquarum subter in terrarum cavis undantium pulsibus fluctibusque, ita uti videntur existimasse antiquissimi Graecorum, qui Neptunum σεισίχθονα appellaverunt, an cuius aliae rei causa alteriusve dei vi ac numine, nondum etiam, sicuti diximus, pro certo creditum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXVIII 2:1)
Nam vocalis in priore versu extrema eademque in sequenti prima canoro simul atque iucundo hiatu tractim sonat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, XX 4:1)
Minister vetuli puer Falerni, Inger mi calices amariores, Ut lex Postumiae iubet magistrae Ebria acina ebriosioris, cum dicere ebrio posset et, quod erat usitatius, acinum in neutro genere appellare, amans tamen hiatus illius Homerici suavitatem, ebriam dixit propter insequentis a litterae concentum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, XX 7:2)
Alios pandit hiatus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IV 14:1)
Sed quoniam id eis non propria uis sed hominum fallax adnectit opinio, uanescunt ilico cum ad eos uenerint qui dignitates eas esse non aestimant.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VII 1:21)
iam brevibus deprensa vadis ignara reverti palpitat et vanos scopulis inlidit hiatus.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 2:249)
inde Lycaoniam paulatim expulsus ad Arcton crine vago Getici foedavit sidera Plaustri, donec in exiguum moriens vanesceret ignem.
(클라우디아누스, De Bello Gothico 2:82)
turbidus impulsu venti cum spargitur aër glaucaque fumiferae terga serenat aquae, tunc omnem liquidi vallem mirabere fundi, tunc veteres hastae, regia dona, micant (quas inter, nigrae tenebris obscurus harenae, discolor abruptum flumen hiatus agit;
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Aponus18)
Iam breve decrescit lumen languetque senili segnis stella gelu, qualis cum forte tenetur nubibus et dubio vanescit Cynthia cornu.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Phoenix14)
Quisquis sollicita mundum ratione secutus semina rimatur rerum, quo luna laborat defectu, quae causa iubet pallescere solem, unde rubescentes ferali crine cometae, unde fluant venti, trepidae quis viscera terrae concutiat motus, quis fulgura ducat hiatus, unde tonent nubes, quo lumine floreat arcus, hoc mihi quaerenti, si quid deprendere veri mens valet, expediat.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, De Magnete1)
nam spurcos avidae lambit meretricis hiatus consumens luxu flagitiisque domum et, quas fallacis collegit lingua parentis, has eadem nati lingua refundit opes.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, In Curetium3)
si forte adversus aënos Aeolus obiecit postes, vanescit inanis impetus et fractae redeunt in claustra procellae.
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER PRIMUS 2:27)
Postquam victa manu duros Trinacria nexus solvit et inmenso late discessit hiatu, adparet subitus caelo timor;
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER SECUNDUS 2:94)
quod conata nefas aut cuius conscia culpae exul ad inmanes Erebi detrudor hiatus?
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER SECUNDUS 2:141)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION