라틴어 문장 검색

Nunc enarmonice resonat, nunc tristia fingens Ditonico cantu luget, nunc cromate ludit;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 14:13)
Que uox ad uocem fit duppla uel in diapason Quis resonet cantus, uel quis sexqualter ad illum Sit sonus aut illi concors sonet in diapente;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 14:14)
Mellite uocis Millesius exerit usum Et ueluti quedam cantus encenia donat Auribus et tali mentes effeminat arte.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 14:19)
Cantus Syrenum fugiens uitansque Caribdim Musica letatur Michalo doctore suosque Corrigit errores, tali dictante magistro.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 14:22)
A collo suspensa sonos crepitacula dulces Reddunt et multo perfundunt aera cantu.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 8:6)
Iam lune sonitum fastidit uirginis auris Quam dulcis meliorque sonus seducit, inescans Aurem, nec cantus memorem sinit esse prioris.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 22:6)
Hunc cantum Syrena parit, que solis adheret Motibus et cytharam uocis dulcore fatetur.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 22:7)
Voce pari similique modo cantuque propinquo Mercurii Syrena canit Venerisque camenam Reddit et ex equo sonitu citarizat amico.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 24:6)
Alcius exclamat reliquis Syrena tonantis Martis, sed cantus dulcedo remittitur ipsa Tempestate soni langens, minuitque fauorem Asperitas, uocisque rigor fert damna fauori.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 26:7)
Pisces in aquarum superciliis enatantes, in quantum sensualitatis patiebatur inertia, quadam festivitatis hilaritate, suae dominae ornabant adventum.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 5:20)
Consequenter vero ad excusationis auxilium confugiens, precibus humilitatis melle conditis, ejus benevolentiam exorabam (ne vel meae tenuitatis assignaretur errori, vel indignationis supercilio deputaret, vel ingratitudinis venenis adscriberet, quod ejus adventui nullam hilaritatis festivitatem persolveram, sed potius ejus apparentia velut monstruosi phantasmatis anomala apparitione percussus, adulterina exstasis morte fueram soporatus), [0447A] dicens non esse mirandum, si in tantae dignitatis praesentia, meae umbra mortalitatis expalluit, si in tantae majestatis meridie, meae discretionis radiolus in vesperem exorbitationis evanuit;
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 10:4)
nunc similiter aliis quos aliorum vitiorum morbida turba conturbat, sub cantu elegiaco querimoniosae orationis citharam temperemus.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 41:66)
Aera laedebat mendaci vulnere cornu, Devia vox hujus, vox hujus anormala nescit Organicis patere modis, artique favere Spernit, et effrenem miratur musica cantum.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 83:2)
Grataque vox citharae serenans gratius istis Mellitae tribuit auri convivia vocis, Quae cantus varii faciem variando colorans, Nunc lacrymas in voce parit, mentita dolorem;
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 83:3)
Nunc falsi risus, sonitu mendacia pingit, [0477C] Et lyra quae semper cantu philomenat amoeno, Dulcius alliciens, oculisque prooemia somni Lectitat, et sepelit offensae murmura mentis Fistula, quae noctu solers vigil excubat, imo Excubiis voce compensat damna soporis:
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 83:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION