도구

도구

라틴어 문장 검색

" Deos autem, hoc est animalia rationalia immortalia, philosophi planetas, seu etiam mundum ipsum vocare consueverunt, unde et propheta solem et lunam et caetera, militiam coeli vocat, morem gentilium secutus, qui eis tanquam rectoribus et protectoribus suis immolabant.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 33:14)
Immortali odio, aeternisque exercuit iris Alituum gentem, non illum impune volucris Aut ore, aut pedibus peteret confisus aduncis.
(JOSEPHUS ADDISON, PRAELIUM INTER PYGMAEOS ET GRUES COMMISSUM 9:2)
Turba petunt, atque immortalia dona capessunt.
(JOSEPHUS ADDISON, RESURRECTIO DELINEATA AD ALTARE COLL. MAGD. OXON. 8:1)
Matres, et longae nunc reddita corpora vitae Infantum, juvenes, pueri, innuptaeque puellae Stant circum, atque avidos jubar immortale bibentes Affigunt oculos in Numine;
(JOSEPHUS ADDISON, RESURRECTIO DELINEATA AD ALTARE COLL. MAGD. OXON. 8:2)
Hec igitur uicina Deo uix sustinet eius Immortale iubar, ius magestatis inundans, Expectat lumen, sed eam deffendit ab isto Fulgure planicies speculi, quam uisibus offert Illa suis, lucem speculo mediante retardans.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 8:2)
Haec in coeleste terrenum, in immortale caducum, in deum hominem, deificae mutationis auctoritate convertit.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 52:35)
Quare idem Tullius postea subiunxit, "Solem e mundo tollere videntur, quiamicitiam e vita tollunt, quia nichil a diis immortalibus melius habemus,et nichil iocundius."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 58:16)
Et nota quod inter amicos amicitias immortales esse oportet.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 78:6)
Et praecipit eis quod simile sibi viderent in natura et pietatem colere et iustitiam diligere, quod "hoc" ad se sumant post nexus terreni dissolutionem, intelligens "hoc" de hominibus piis, quorum immortalis et intellectus et post mortem sidereas sedes accipiens, sicut a semente siderum in generationem descendit.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 2:5)
et cum illo puro et perpetuo bono atque immortali maneat, ipsi adhaereat;
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 9장 2:3)
Ergo anima quae adhaeret illi invisibili bono Deo, atque immortali, et ipsa corporea haec fugit, et terrena, et mortalia derelinquit, fitque illius similis quod desiderat, in quo vivit et pascitur;
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 9장 5:13)
et quia immortali intendit, non est ipsa mortalis.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 9장 5:14)
, IX), animarum, quae sunt justorum, quas etiam immortales non dubitavit dicere in quinto ordine;
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 11장 2:21)
eo quod spatium, inquit, incipiunt recipere fruentes et immortales.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 11장 2:22)
In quo bono est requies pura, lux immortalis, gratia perpetua, haereditas animarum pia, et secura tranquillitas, non morti subjecta, sed erepta de morte, ubi nullae lacrymae, nullus est fletus.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 12장 4:24)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION