라틴어 문장 검색

OPINIO vetus falsa occupavit et convaluit, Pythagoram philosophum non esitavisse ex animalibus, item abstinuisse fabulo, quem Graeci κύαμον appellant.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, XI 2:1)
idcircoque Empedoclen versu isto non a fabulo edendo, sed a rei veneriae prolubio voluisse homines deducere.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, XI 11:3)
Qui illius, inquit, impudentiam norat et duritudinem.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, II 21:1)
integras vero tenere possessiones, qui se debere fateantur, cuius animi aut cuius impudentiae est?
(카이사르, 내란기, 3권 20:6)
laudati dehinc oratione principis qui ob angustias familiaris ordine senatorio sponte cederent, motique qui remanendo impudentiam paupertati adicerent.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XII, 52장8)
quin etiam ipsi parentes non probitati neque modestiae parvulos adsuefaciunt, sed lasciviae et dicacitati, per quae paulatim impudentia inrepit et sui alienique contemptus.
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 29장 2:1)
At nunc adulescentuli nostri deducuntur in scholas istorum, qui rhetores vocantur, quos paulo ante Ciceronis tempora extitisse nec placuisse maioribus nostris ex eo manifestum est, quod a Crasso et Domitio censoribus claudere, ut ait Cicero, "ludum impudentiae" iussi sunt.
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 35장 1:1)
inrisere plerique impudentiam aemulationis;
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER II, 91장10)
non promissum autem flagitanti turpitudinem et impudentiam edicto exprobrauit affirmauitque non daturum se quamuis dare destinaret.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 42장 2:2)
eoque processit adsentantium inpudentia, ut regi maerore et desiderio defuncti insanienti persuasum tandem sit, deum esse Hephaestionem.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 10권, 4장 4:69)
Solent lascivi et comptuli iuvenes blandimentis, affabilitate, munusculis aditum sibi per nutrices ad alumnas quaerere et, cum clementer intraverint, de scintillis incendia concitare paulatimque proficere ad inpudentiam et nequaquam posse prohiberi illo in se versiculo conprobato:
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 4:15)
Ita eum non modo ingenium illud et dicendi exercitatio, qua semper valuit, sed etiam propter vim sceleris manifesti atque deprehensi impudentia, qua superabat omnes, improbitasque defecit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATIONES IN CATILINAM, ORATIO IN L. CATILINAM TERTIA 11:8)
Quando enim me ista curasse aut cogitasse arbitramini et non semper inrisisse potius eorum hominum impudentiam, qui cum in schola adsedissent, ex magna hominum frequentia dicere iuberent, si quis quid quaereret?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 102:4)
non enim pudendo, sed non faciendo id, quod non decet, impudentiae nomen effugere debemus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 120:3)
ceteros vero non dubitabo primum inertiae condemnare sententia mea, post etiam impudentiae;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 172:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION